Colorado 2018 deel 2

Hi,

Vrijdag 1 juni

Wat een dag………

We slapen best redelijk, het is hier in ieder geval een stuk koeler dan thuis! We ontbijten lekker en om 06.40 uur staat de shuttlebus van van der Valk klaar. Grappig: Rob en Annelies zitten nu in de lucht, terugkomend uit New York. Ze hebben de auto mooi vooraan kunnen zetten. Wij hebben als verrassing een kaartje achter de ruitenwisser gedaan.😁😁

10 minuten later zijn we op Schiphol. Je wordt afgezet voor de aankomsthal, we moeten dus een aardig eind sjouwen. Bij de incheckbalie staat een korte rij, we geven onze koffers af en ze zijn net onder het gewicht (net als wij….) . Ik vind het echt heel apart om papierloos te reizen. We scannen onze digitale instapkaarten bij het poortje en mogen naar binnen. Tjee….het gaat allemaal super snel. We lopen naar gate B13 en zien heerlijke lounge stoelen. We gaan languit. Jeroen trakteert zichzelf zelfs op een Reboost en is even later herboren hahah.😇

Via de Lufthansa app komt de melding binnen dat onze vlucht vertraagd is naar 11.30 uur (i.p.v. 10.05 uur) Oei, dat wordt wel heel krap aan in Frankfurt. Ook komt er een gate wijziging. Als een tijdje later er weer een melding komt dat de vlucht pas om 11.50 uur vertrekt weten we zeker dat we de aansluiting gaan missen… K#%1U&)Tzooi…. We vragen aan de gate wat te doen maar die zeggen dat ze dat pas in Frankfurt kunnen zien. We bellen met een servicelijn van Lufthansa en na tig minuten komen ze met de oplossing: ze boeken ons om naar United, deze vlucht vertrekt om 12.00 uur. Moeten we wel weer terug naar waar we onze koffers hebben ingeleverd en de koffers terug vragen. Huh??🤔 Kun je daar zo maar naar terug dan? Als we ze dan hebben moeten we weer bellen, dan boeken ze ons om en moeten we de koffers weer in laten checken. En dat alles in 3 kwartier. No way, dan maar eerst naar Frankfurt. Uiteindelijk zitten we pas ruim na 12.00 uur allemaal in het vliegtuig, mag hij nog niet weg. Yes, om 12.25 gaan we de lucht in. We zitten trouwens erg ruim, bij de nooduitgang… doe ons zo’n plek naar Amerika… We krijgen zelfs op deze vlucht van een uur een drankje en een broodje, de stewardessen moeten sjeezen om alles af te krijgen. We landen om iets voor half 2 (onze vlucht naar Denver ging om 13.25 uur) maar ach. We moeten een tijdje wachten omdat er geen bussen beschikbaar zijn om ons naar de airport te brengen…. Tuurlijk….het maakt nu toch niets meer uit. We hadden het advies gekregen naar de transfer balie te gaan. Als de bus ons uiteindelijk afzet kunnen we zo’n beetje als 1e er uit en rennen bijna naar die balie. Heel de luchthaven over, komen we bij die balie, moeten we naar een andere Lufthansa desk. En het advies om wel de koffer van de band te halen. Doen we dat. Bij de band staan we meer dan een half uur te wachten maar wat er komt, geen koffers van ons. Met nog een paar meer vertwijfelde mensen lopen we naar een service punt. In de rij… nee…hier moet u niet zijn, waarschijnlijk hebben ze u allang omgeboekt. U moet naar een balie, 2 verdiepingen hoger. Oke….. Daar aangekomen is het DRUK. 😣We krijgen een nummertje en gaan in de rij staan. “Gelukkig” zijn er meer zoals wij, gedeelde smart is halve smart zullen we maar zeggen. Na ruim een uur zijn we aan de beurt. Ik vraag naar de mogelijkheden om vandaag nog te vertrekken. Eerst had Jeroen zoiets, ik heb geen zin in nog een overstap, maar ook hij was het er wel over eens, als we maar gaan. Dus ze vullen alles in, de medewerker belt om onze bagage met spoed naar deze vlucht te laten brengen en wij moeten voor de tickets nu naar de United Balie. Weer een oke… Maar hurry hurry🏃🏃, want ondertussen is het 15.45 uur en om 17.05 uur gaat deze vlucht. Met een tussenstop van 2 uurtjes op Washington ( wel eng kort) en dan door naar Denver om daar om midden nacht te landen. Dus wij weer rennen naar de United balie, we krijgen de tickets en hij boekt de bagage om. Zegt daar wel bij (!!!!), vraag het nog even voor de zekerheid na bij de gate. Yep, we will! We rennen naar de gate, moeten weer door de Xray en dan komt er nog een extra controle voor mij. Ik had 4 SSSS op mijn ticket, dit wordt random gedaan en dus moest ik mij onderwerpen aan een uitgebreide controle. Wel ja joh, tiet zat….😕 Dan zijn we eindelijk bij gate Z19 en melden we ons bij de balie met de vraag of onze bagage is mee gekomen. Dat gaan ze na vragen…. Nee…tot nu toe, maar dat kan nog. Gaat u maar rustig zitten…. Ehm…rustig…we zijn een beetje gestrest. We krijgen nog de vraag of we ook zonder bagage mee willen. No thanks. 10 minuten later is het boarden klaar, de deur gaat dicht… HALLOOOOOO, wij zijn er ook nog!! Nee, uw bagage is er niet. En nu? Oh, u moet gewoon even weer terug naar de service balie van Lufthansa, u moet niet bij United zijn.

Zijn jullie al afgehaakt???

We lopen een eindje terug en zien dan een andere balie. Met een aardige mevrouw. Zij moet eerst alles van United annuleren en meldt dat er vandaag geen enkele vlucht meer naar Amerika gaat. Dus het wordt toch morgen, met dezelfde vluchttijden als vandaag. Dan krijgen we een voucher voor een hotel. En dan denk je, het is allemaal geregeld, dank u wel mevrouw. We moeten terug naar BagageRückgabe, hal B band 16. Weer lopen we kilometers en dan zijn we beneden. Band 1 – 5 links, band 6 tot 10 rechts… waar is band 16??🤔 We gaan weer naar de balie die we allereerste hadden bezocht en na een tijdje wachten zijn we aan de beurt. We krijgen uitleg hoe we daar moeten komen, want eigenlijk moeten we terug naar binnen in hal B waar andere mensen er uit komen. U kunt daar op een belletje drukken. Weer een eind lopen, en alles wat we zien is geen belletje. Een ander stel zoekt ook en zij vragen het maar eens na. Oke… nog een klein stukje verder. Klopt, belletje drukken, deurtje open…naar binnen…………EN JA……………DAAR ZIJN ZE….ONZE KOFFERS. Ik kan ze wel zoenen.👄👄

Nu naar buiten, want het busje komt zo. Ondertussen zijn we het spuugzat, we zijn moe, hebben dorst en honger. Het is inmiddels 18.15 uur! Na 10 minuten stopt er een NH hotel busje.

We lopen naar de achterkant en leggen de koffers er in. Dan lopen we naar de zijkant om in te stappen…is het busje vol. En dan ontploft Jeroen 😈😈… hij stapt naar binnen en zegt, Ich bin d’r in, trekt mij aan mijn arm naar binnen en zegt, Und meine Frau auch und Wir bleiben stehen. Hahahah, die chauffeur kijkt hem aan zegt: das machen Wir nicht in Deutschland… en als grap er achteraan, in mijn eigen land wel (Turk). We moeten de koffers er dus weer uit halen. Godsamme zeg…. Weer een half uur wachten. Ik ga gewoon op straat staan en als het busje er eindelijk weer is ren ik naar binnen en neem 2 plekken in beslag en Jeroen doet de koffers achterin. Ik krijg een knipoog en een duim van die zelfde chauffeur. Een kwartiertje later zijn we dan E I N D E L I J K bij het hotel.💪

Het inchecken gaat snel en om 19.30 uur zitten we beneden in het restaurant en komen we wat tot rust. We mogen gebruik maken van het buffet en het toetje met koffie doen we nog even buiten.

 en we zijn een beetje zielig😔😔

Nou, dat was een heeeeeeeeeel verhaal van onze 1e dag. We skippen dus de dingen die we onderweg naar Estes Park en in Denver allemaal wilden doen. We moeten thuis maar even kijken of we nog iets vergoed krijgen van de gemiste 1e nacht. Na het landen morgen gaan we direct naar onze 2e plek.

Het is niet anders, en er zijn ook veel ergere dingen in de wereld dan dit, maar het is geen leuk begin.

Stay tuned for more, hopelijk vanuit the States.

J&M 👫