Comomeer juni 2022 deel 2

Vrijdag 3 juni

Al voor 7 uur liepen we buiten. Het liggen is nog steeds geen feestje, maar zo vroeg buiten zijn wel! Nog bijna niemand aan de wandel dus we hadden een stukje voor ons alleen... GENIETEN! Zelfs Youp kon los... heerlijk.

Als we terug lopen begint het te miezeren, de voorspelling klopt, tot 17.00 uur wordt het niet meer droog. Met koffie terug in bed en dan lees ik alle lieve reacties op het blog en de appjes. 🥰🥰 ( ik lees op een forum nog e.e.a. na over pijnlijke gewrichten na het slikken van antibiotica en niet normaal hoeveel mensen daar last van hebben! 🙈🙈De verhalen zijn allemaal zoo herkenbaar... erg toch?)

We overleggen even wat we gaan doen maar eigenlijk is alles leuker met mooi weer. We besluiten uiteindelijk om in Lecco even wat boodschappen te doen. Ook halen we broodjes voor de lunch. De navigatie zetten we op een dorpje hoog in de bergen. Onderweg hebben we van alles wat, beetje regen, wolk breuken, droog en mist.

Eigenlijk wordt de rit er best bijzonder door. En het zijn natuurlijk mijn lievelingswegen.... zo smal dat ik af en toe achteruit moet om iemand er langs te laten 😉

Bij Bellano komen we weer bij het Comomeer en als we dan door Lierna rijden is het zo goed als droog. Dit is toch echt een plekje dat we sinds vorig jaar in ons hart hebben gesloten. We wandelen met de doggies en doen bij "ons" cafeetje een koffie onder de overkapping. Tot van de week (met beter weer!) 

Thuis ga ik slapen, Jeroen klungelt lekker wat in huis en kookt weer heerlijk! 

Na het eten gaan we ff aan de wandel, nu vanaf het appartement rechtsaf, richting een klein stukje autovrij centrum. 800 meter vals plat. Bij de patisserie doen we koffie en een inieminie gebakje 😋

Verder is hier niet zoveel te beleven en lopen we terug. Jeroen zegt dat het misschien handig dat hij de doggies ff mee neemt naar het water, zodat ze laat op de avond alleen maar aan de overkant een plasje hoeven te doen. Goed plan... alleen heb ik af en toe last van het "ik overschat mezelf" syndroom... en dus ga ik mee want dit is juist waar ik zo van geniet. Maar natuurlijk is dat teveel en knap ik volledig af....😔😔 Diepe diepe zucht. 

Zaterdag 4 juni

Ik ben verstandig... ik loop alleen mee voor de pronk😉... Jeroen regelt de hondjes. We ontdekken een Alimentarie en halen gelijk even broodjes. Op zich kunnen we rustig aan doen, maar we moeten wel de tijd in de gaten houden. Ik slik een stel pijnstillers en probeer ook mijn slechte humeur weg te slikken. Om 09.10 uur rijden we naar Varenna waar we een kaartje voor de boot naar Menaggio kopen. Deze vertrekt om 09.50 uur. We zijn gelukkig vroeg want het is mega druk bij de kaart verkoop. Het is prachtig weer en het is natuurlijk weer enorm genieten op de boot.

Het blijft elke keer zo mooi. Vanuit Menaggio omhoog, de berg over en een dik kwartier later zijn we in Porlezza. Ook hier is het super druk, maar we vinden een plekje om te parkeren. We lopen over de gezellige markt, kopen een paar dingen en gaan dan langs de waterkant terug. En ohja... ik had gelezen over de Pachina Gigante, lekker toeristisch 🤪... ik hou er van...

En dan is het al 12.00 uur en ontmoeten we Anna. Zo leuk om haar weer te zien. Ze wilde ons perse trakteren op een lunch en we kregen nog een fles wijn. Ruim een uur over van alles bij gepraat en toen afscheid genomen. We will definitely see each other again!! Ciao🥰

We gaan nog even boodschappen doen bij onze lievelings supermarkt Dpiù en rijden dan bovenlangs het meer, via allemaal bekende plekken naar huis. En wat is het prachtig, vooral nu met zoveel zon!! 

Natuurlijk moet er eerst weer geslapen worden🙄, Jeroen laat Youp goed uit en dan lopen we met Yill naar het water. Ze heeft heel veel bekijks, onze Inge😍 Jeroen, die stiekemerd😆, heeft de portemonnee mee genomen en dus stranden we op nog geen 50 meter van huis op een heerlijk terrasje.

Thuis eten we een makkelijke shaslick met sla en het is op het balkon nog lang lekker warm.

Zondag 5 juni

Ik wil er niet meer veel over uitwijden, want dit is een vakantie blog en het lijkt onderhand wel een klaag blog, maar wat ben ik het zat! 😪😪 Het is gewoon de hel die pijn in de polsen.... pfff. 

Ik videobel met pa en we kletsen even fijn bij.

De rest van de ochtend is het zonnen op het balkon en hazeslaapjes in bed. Na de marathon van douchen, aankleden, föhnen en opmaken, geassisteerd door de liefste en leukste verpleger😍, lijkt het ons beter om de zinnen wat te gaan verzetten.... Er is in de loop van de middag regen voorspelt, dus naar het water wordt 'm niet. 

We rijden om 13.30 uur richting Lecco en nemen dan de afslag Bellagio. Je rijdt sommige stukjes pal langs het water en soms wat hoger. De zon is bijna weg, maar man man... prachtig allemaal. We halen even een broodje en eten dit heerlijk aan het water in het plaatsje Onno, op.

Iets verderop zien we ook een leuk terrasje waar we nog even koffie doen. Als we verder richting Bellagio rijden besluiten we om niet via de bergen terug te rijden, maar helemaal langs het water. Je rijdt dus als het ware aan de binnenkanten van de omgekeerde Y van het Comomeer. (Bellagio doen we van de week wel met de boot, daar moet je nu niet zijn op zondag) De lucht wordt steeds donkerder, het water lijkt wel zwart en de 1e bliksem flitsen zien we al.

En dan begint het te hagelen joh.... we kijken elkaar verschrikt aan..... hebben we straks allemaal butsen in onze auto?🙈

Filmpje: slecht weer

Het gaat over in regen en dat houdt zo'n half uurtje aan. Het klaart gelukkig ook alweer snel op, wat ons weer zicht geeft op alle mooie dorpjes en baaien. Ook deze kant is super mooi!! (degene die naar Lago di Beau hebben gekeken, dat huis stond aan dit stukje, recht tegenover de villa van George Clooney) In Pognana Lario doen we een drankje met een view...😍

de hijskraan even weg denken.... en dan komen we uit in Como. We doen vanuit de auto wat sightseeing en gaan dan richting huis. Maar hé... we zien een Deichmann ( haha te leuk) en Jeroen slaagt met leuke schoenen en even verderop zit mijn MD supermarkt. Eindelijk hebben ze in deze winkel de big shopper en dus heb ik nu een boodschappen tas met mijn eigen initialen 😉🤪

Onderweg videobelt Marlien nog even dat ze met papa en Tonnie bij ons in huis zijn om alle plantjes in de potten te zetten. Wat een schatten zijn het toch!! Thanx Johan en Tonnie😘

En terwijl we het laatste stukje rijden, valt Jeroen het op dat ik weer wat meer lach. Klopt... de scherpe kantjes van de pijn zijn er af. Hoera... dit geeft hoop!!!🙏👊 En ook vandaag weer zoveel lieve appjes😘😘 

J &M 👨‍❤️‍💋‍👨