Italië augustus 2021 deel 2

Zondag 22 augustus 

Wat een rust hier! Terwijl we zitten te ontbijten loopt er verder op een roedel herten langzaam voorbij... wouw zeg. 

Nadat de hondjes uit zijn geweest gaan we zonder hen op stap. Ik had wat gelezen over een stoeltjeslift in een zijdal. Op hun website geeft Google translate aan TOT 22 augustus geopend. Wij denken dat dat T/M moet zijn. Spannend dus😉 Het dal waar we gestaag omhoog klimmen is erg mooi. De temperatuur is prima, alleen kunnen we wel iets meer zon gebruiken. Bij een lokaal tentje drinken we een Café Americano. Tegen 12.45 uur zijn we boven, bij Cable cars Pescegallo Valgerola. En yes.... we hadden gelijk, maar natuurlijk zit het tussen de middag dicht, geeft niks..... we hebben honger. Dus eten we allebei een heerlijke panini.

En voor we het weten draait de stoeltjeslift alweer. We kopen 2 retourtjes a € 9,00 en gaan omhoog. Niet alleen de prijs is ouderwets, de lift ook. Bij elke paal die we voorbij gaan trillen we zowat de lift uit haha. Maar dat geeft er juist wat extra's aan! Het is hier mooi, ruw en authentiek. En we zijn de enigen die lift nemen, de rest wandelt... zegt dat iets...🤔🤔

Boven wandelen we wat rond, kijken bij de bokjes en de koeien en pakken dan nog een zeer ouderwets geprijsde koffie 🤣☕

Het begint wat koud te worden, om ons heen trekken de echte bergsporters regen kleding aan, dus hop... de stoeltjeslift weer in. Onder ons zien we een koppeltje ezels ...

.... die hadden we hier niet zo gauw verwacht. Ook weer mooi! Beneden bij de auto is het een stukje warmer en doet de zon haar best. In een dik uur zijn we thuis en net als we op het knopje van het electrische hek willen drukken, zien we de roedel herten gewoon NAAST ons huis. Hoe gaaf!! 

Klik HIER voor het herten filmpje

We gooien onze eigen roedel in de auto en aan het einde van onze straat parkeren we. We wandelen hier een prachtig pad. Of we nu links, rechts, voor of achter kijken.... overal zie je de bergen. Echt.... helemaal mijn plek hier. Dan rijden we naar het Comomeer, naar Gera Lario, wel 4 km verder. Het sputtert heel iets en het is donker boven het water, maar even later is dat ook weer weg.

Natuurlijk mag Yill zwemmen en wandelen we hier ook weer wat. Youp heeft werkelijk zijn tong op de grond hangen. Je ziet hem van alles zooooo genieten, maar we moeten deze oude man toch een beetje tegen zichzelf beschermen. Het is ook drukkend warm geworden dus we gaan terug naar huis. 

Vandaag was ik de chefkok en na het eten moeten we ivm de muggen echt weer naar binnen. Zo jammer dit. Morgen gaan we even naar een drogist hier om eens te vragen of er iets voor is. Of hebben jullie nog goede tips? Kom maar door! 

Rond 21.00 gaan we toch nog even op pad. We wandelen heerlijk langs het Comomeer....wel apart dat hier dan geen muggen zijn hè. De 2Y's zijn dus al mooi uitgelaten als we uiteindelijk terug gaan. 

Maandag 23 augustus 

Tegen half 11 rijden we even naar de drogist, we hebben mazzel met een klant naast ons die Engels kan en Jeroen aan het ( volgens haar) beste middel tegen muggen helpt. We zullen het zien. Dan rijden we naar Gera Lario en gaan met de ligstoelen die hier bij het huis horen, naar het water. Wat is het hier fijn!!! En mooi.. En rustig... En wat een heerlijke temperatuur! 30C met een zalig windje.

We vermaken ons een paar uur en dan rij ik snel even naar huis om de hondjes op te halen. Ook samen met hen hebben we het zo fijn op het water. We zitten hier net aan een uitloper van het meer, dit stukje is het water ondiep waardoor het ook totaal niet koud is. Fijn voor ons en natuurlijk voor onze Inge de Bruin.

Einde van de middag zijn we thuis en lezen wat, dutten wat en na een verkwikkende douche rijden we naar de west kant van het meer, maar Colico Piano. We kennen al deze plaatsen aan de noord kant van het meer niet, dus leuk om alles zo te ontdekken. Er hangt hier een gezellige sfeer. We beginnen met een Coca-Cola zero break, eten bij een grappig tentje in een zijstraat iets en sluiten het hier af met een ijsje, een videocall met A&M en een wandeling langs het water. 

Het was een heerlijke dag! 

Dinsdag 24 augustus 

Hieperdepiep HOERA, Tonnie is jarig😘

Met een kop koffie in bed, uitzicht op de bergen,

kijken we "B&B vol liefde" van gisteravond terug. Die Debbie.... 🙈 heerlijke tv.... we leveren volop commentaar 🤣 In deze B&B is er gelukkig wel volop liefde, want de yoghurt met besjes heb ik met liefde gemaakt en eten we op ons balkon 😉 

We gaan als 1e naar Lecco, 40 km zuiderlijker aan het puntje van de ene omgekeerde Y-tak (van het Comomeer) Er gaat een snelweg naar toe waar je maar 90 km mag en 37 km door tunnels gaat. Prima, langs het meer rijden we nog wel een keer. Lecco zelf kan ons niet zo bekoren. We lopen wat door de stad en langs het water, maar binnen het uur zijn we er klaar mee.

Onze 2e stop is Erve, een dorpje in de bergen. Ik had gelezen over de alle grappige bloempotjes. Het is echt te leuk. We eten even een broodje, ook hier zijn de bloempotjes leuk op tafel

en wandelen door het dorpje. Bij elk huis staat of hangt wel een bloempotje in een bepaalde thema, kleur of stijl... wij vinden het echt super leuk!

We willen graag deze leuke potjes voor thuis kopen, maar de Alimentarie zit tot 15.00 uur dicht. Daarom rijden we nog een paar kilometer door naar het einde van het dal. Daar is een soort kloof met rotsen en water dat er doorheen kabelt.

We wandelen er mooi langs en gaan dan nog even op een terrasje zitten. Erg vervelend om zo nog een uurtje te moeten wachten....😋😉..... alleen hierom houden wij zo van Italië. 

We kopen dus 2 leuke bloempotjes

en een uurtje later zijn we thuis. Snel de zwemkleding aan, ff plassen en wat zie ik uit het badkamerraam.... de hertjes!😍😍

We gaan met de 2Y's weer naar ons plekje aan het water. Wat heerlijk is het hier toch! 

Thuis koken we samen en luieren wat op het balkon. Het begint enorm te waaien, wat heel lekker is maar uiteindelijk moeten we naar binnen vanwege de regen. 

Woensdag 25 augustus 

Vandaag wordt een tour dagje. Om 10.00 rijden we weg. Ons doel is Parco delle Marmotte. Het is 69 km rijden, het 1e stuk van zo'n 40 km saai naar Sondrio. In Sondrio slaan we links af en dan wordt het mooier. We passeren Chiesa in Valmalenco ( lijkt ons een wintersport plaats) en dan wordt het weer smaller en steiler. We zien watervallen en hebben af en toe mooi zicht op het dal achter ons.

We houden nog een koffiestop en even later zijn we bij een groot bord met heel veel tekst, een parkeerplaats en een betaalautomaat. Ik begin alle tekst op Google translate in te typen maar helemaal duidelijk wordt het ons niet. Mag je nu niet verder met de auto? Terwijl ik eigenlijk al afhaak staat Jeroen midden op de weg met zijn hand omhoog als er een auto aan komt. De auto stopt en Jeroen vraagt of ze Duits of Engels kunnen. Ein bisschen....zegt een ouder echtpaar. Oké... dat is al heel wat. Blijkt dat we €5,00 moeten betalen, je toetst je kenteken in en je kunt verder. Er hangen 2 grote camera's dus we durfden het ook niet te gokken. Wat goed van mijn skattie!! 

Een kwartiertje later zijn we aan het einde van het dal. Veel auto's staan op diverse plekken geparkeerd? Waar is iedereen? Waarschijnlijk beneden bij het water. Via Google reviews komen we op de juiste plek. We laten, voor het beste resultaat, onze keffers even in de auto en beginnen aan een wandelpad. We sluipen rond, kijken turend links en rechts.... ik hoor het hoge gefluit van ze wel..... maar we zien niets. Als we de moed bijna opgeven zie ik ze. Ik tijger-sluip naar beneden en kan een paar foto's schieten. Het blijft uiteindelijk bij 3 Murmeltiere (grote marmotten) maar hé... we hebben ze gezien 😆

We dalen weer af,  hebben een picknick pauze

en in Chiesa slaan we nu links af. Deze weg is eigenlijk veel mooier, heftige haarspeldbochten en vele kleine tunnels... ik word hier zooooo blij van 🙂

Aan het einde kijk je tegen een mega stuwwand aan. Helaas is de klim naar boven niet te doen, maar we hadden de tocht naar de Fellaria gletsjer toch niet gedaan.

We wandelen hier met de doggies en dan gaan weer langzaam naar beneden. Stijgend verkeer heeft voorrang, maar we hebben mazzel.... ik hoef niet 1x achteruit te rijden. Bij Albergo Edelweiss borrelen we gezellig op het zonnige terras en dan beginnen we aan de terugweg. In Sondrio tanken we voor € 1,54, mooi prijsje toch? 

Tegen 18.00 uur zijn we thuis en vanuit het badkamer zien we weer de hertjes. We kunnen het niet laten, sluipen zo stil mogelijk naar het veldje om ze van dichterbij te bewonderen, maar ze hebben ons door.... de boefjes. 

Het is nog zo heerlijk buiten, we sprayen het anti-muggen spul op, steken de spiralen in de hens en maken er een game avond van. 

Ik win zowaar 2x en dan is het donker. En hoera... weinig last van muggen. Extra genieten dus!!! Wij zitten nog wel even.....

J&M 💏