Italië en Oostenrijk deel 2 2013

Vrijdag 16 augustus Vandaag weinig gedaan. Ontbijten op ons balkon, lekker wat lezen en tegen half 11 naar het zwembad. Het is een heerlijke plek, het water is aangenaam als je er eenmaal doorheen bent. Meerdere gasten maken er gebruik van, maar je hebt totaal geen last van elkaar. Tegen 15.00 uur zijn we terug gegaan naar de kamer voor koffie . Na het douchen hebben we een heerlijk stuk met Youp gelopen. Het blijft genieten hoe mooi je hier "rond" kunt kijken. We hebben weer zelf gekookt…gebakken aardappels, hamburger en sla. Terwijl we die aardappels staan te bakken zien we dat het wel wat hard gaat (de pan is erg scheef en de keramische kookplaat geeft langer meer warmte af dan thuis… en de kamer wordt langzaam blauw van de rook. Afzuigkap stond al op z’n hoogst…aam er bij open…aar helaas…….de rookmelder meldt rook en in het hele hotel gaat het brandalarm af. De eigenaresse kwam natuurlijk kijken en met het schaamrood op de wangen moest ik bekennen dat ik de veroorzaker was… Al met al wel lekker gegeten. Na de afwas op ons gemakje naar beneden gelopen voor het jaarlijkse Strudelfest in ons dorp. Eerst dachten we dat het om een soort wedstrijd ging, maar de opbrengst gaat naar een lokaal doel (kerk). Veel inwoners bakken diverse strudels, zowel zoet als hartig en die koop je dan voor 3 euro stuk. Natuurlijk kon je er ook wat drinken. De sfeer was top, er kwam later zelfs een band bij en we hebben genoten. We hebben vooral gekeken naar alle mensen (dronken dropjes, leuke kindjes in klederdracht enz) en eigenlijk maar 1 stukje strudel gehad. Het was een hele gezellige avond.

zaterdag 17 augustus We wilden vandaag veel doen (live life to the fullest  ) dus niet al te laat opgestaan. Ook nu was het weer prachtig weer! Tegen 10-en naar Bolzano gereden en de auto in de parkeergarage gezet. (dus Youp lekker koel in de auto) Door de stad gelopen, over de markt gelopen en boodschappen gedaan. Om toch wat te zeuren te hebben, alles is net als de benzine DUUR! Natuurlijk hebben we ook even een cappu en een koffie op een terrasje gedaan (7,50!). Daarna op weg voor weer een mooie pas. Nu de passo Mendola (1373 meter hoog) Boven op de top was het erg druk, we konden de auto niet kwijt. Dus door gereden en niet veel later een leuk tentje gevonden waar we mooi onder de bomen in de tuin konden zitten. Hier een overheerlijke schinkenplatte gegeten. Daarna door naar Clés, dat aan een groot stuwmeer (Lago di Santa) ligt. Zien we onderweg toch in eens een Lidl. Ondanks dat we de boodschappen al binnen hadden toch ff gauw naar binnen. Het zijn nog niet de Nederlandse prijzen, maar al iets beter dan de Spar…Na Clés via een andere pas terug, passo Palade. Minder hoog, minder mooi, wel leuke plaatsnamen als Unsere Liebe Frau Im Walde…ahhahahaha. Tegen half 5 waren we weer terug en 5 minuten later lagen we alweer heerlijk in ons zwembad. Ook deze avond weer gewoon thuis gekookt (zonder rookmeldingen) en na het eten ons bijna traditionele rondje met Youp. We gaan af en toe even op een muurtje rond de wijnvelden zitten om ons te realiseren hoe mooi het uitzicht is! Het bleef ook nu nog lang warm dus ook lang op het balkon gezeten. Lang leve de wifi 

zondag 18 augustus Heerlijk kalm dagje! Wat langer in bed gelegen, ontbijten in bed en daarna een groot gedeelte van de dag bij het zwembad door gebracht. Het was weer heerlijk weer, er was niemand bij het zwembad, echt top. We nemen Youp steeds mee, hij ligt dan zalig in de schaduw en geeft zich helemaal over aan het niets doen. Erg fijn, want dan hoeft hij niet alleen in het appartement te blijven. Einde van de middag douchen en op pad voor een klein tochtje. We reden naar een authentiek dorpje waar ze nog in klederdracht lopen. De route van een half uur er naar toen had een stukje met 23 tunnels achter elkaar. Tunnels van 100 meter, 350 meter maar ook meer dan 1 kilometer. Heel gaaf. In Sarentino was niets te beleven maar er zat een simpel maar leuk ogend restaurant met een grote tuin. Besloten om hier te gaan eten. Ook dit is tegenwoordig prima te doen met Youp, hij gaat gelijk languit naast ons of onder tafel. De bediening was meer dan knullig en het eten was redelijk. Ik had één of ander spinazie knödel gerecht en Jeroen goulash. Via dezelfde tunnel route terug. Thuis al zoveel mogelijk in gepakt en naar de auto gebracht, studio sport gekeken (yeahhh, Heracles heeft gewonnen, net als Twente!) en nog een laatste drankje op ons balkon.

Maandag 19 augustus ging de wekker om 07.00 uur. Douchen, klein ontbijtje, broodjes smeren en koffie zetten, Youp uitlaten, de laatste spullen in de auto en dat alles in een uur. We zijn een goed op elkaar ingespeeld stellechie  Het eerste stuk van de route was gewoon via de (tol) snelweg om in ieder geval een beetje tempo te kunnen maken. Na 60 km westelijk via een provinciale weg. Het was hier behoorlijk druk. Gelukkig konden we na een klein uurtje er af. Dit was wel een onweg(getje) op onze route, passo Stalle, maar meer dan de moeite waard. Een pas die langs het prachtige Lago di Anterselva loopt. Bij het water onze koffie gedronken en de broodjes gegeten. Net voor de grens van Oostenrijk is de weg zo smal dat het verkeer steeds maar van één kant er over heen mag. Kom je uit Italië mag tussen "half en kwart voor" elk uur er door, kom je uit Oostenrijk mag je tussen "heel en kwart over"elk uur rijden. Heel apart. We hadden mazzel, wij waren daar om 10.10 en hoefden dus niet zo lang te wachten.                                                  Na de pas weer een stuk provinciale weg en dwars door de stad Lienz. Daarna richting de Grossglockner Hochalpenstrasse. Na de plaats Heiligenblut moesten we tol betalen, ze vragen tegenwoordig al 33 euro voor deze pas…. Maar goed, het was gelukkig nog steeds mooi weer en ik heb denk ik wel 100x keer "wouw" gezegd. Wat is het hier mooi, wat een gave haarspeldbochten, wat een ver gezichten, wat een apart gezicht die Pasterzengletcher. We hebben de auto tig keer aan de kant gezet voor vele foto’s en zelfs even in de "eeuwige" sneeuw gestaan. Er stond op de hoogste plek ( Kaiser Franz Josefs Höhe 2369 meter) bordjes waar op aangegeven stond dat er Murmeltiere zaten. En lang leve ons nieuwe fototoestel…ik kreeg ze er mooi op!                                                                       Hoe verder we richting Westendorf reden hoe donkerder het werd. We kwamen door/langs bekende plaatsnamen als Zell am See en Kaprun maar door de knetter harde regen hebben we er weinig van gezien. Een uurtje voor ons dorp hebben we snel een hapje gegeten en tegen 17.30 uur waren we eindelijk in Westendorf. Lesley, de eigenaresse, was er al en liet ons alles zien. Het is een heel groot appartement waar we erg blij mee zijn! In de regen alle spullen uit de auto gehaald en wat boodschappen gedaan. Toen aan de koffie en tevreden zaten we op de bank. Wederom een dagje met een goud randje!!!