Italië en Zwitserland 2017 laatste deel

Hoi allemaal,

alweer ons laatste verslag....

Woensdag 14 juni 

En weer slapen we allebei erg slecht… balen. En het weer heeft zich aan onze stemming aangepast…het regent als we wakker worden. We moeten er toch even aan geloven om de honden uit te laten.

We houden vandaag een redelijk rust dag. We ontbijten binnen en daarna slaapt Jeroen nog even en plaats ik “even” het blog. We doen nog maar eens een bakkie MET Engadiner Nusstorte, 

we lezen wat en lunchen nog even thuis. Inmiddels is het droog en schijnt er een waterig zonnetje.

Om 13.30 uur zitten we in de auto. Onderweg zien we nog een leuke plek om met de honden te wandelen en dan rijden we verder, op weg naar Brienz. We kiezen er voor om zo dicht mogelijk langs de Thuner- en de Brienzersee te rijden. Na Spiez zien we een leuke plek aan het water en Yill mag zwemmen en stokken ophalen.

We rijden door naar Brienz. 19 jaar geleden, in het jaar dat mijn moeder overleed, ben ik hier op vakantie geweest en hebben we een paar dagen samen met mijn vader doorgebracht. Ik herken steeds meer en het is en blijft een leuk dorp. We rijden aan de achterkant langs het water naar Interlaken en onderweg stoppen we weer aan het water. Welke hond kan nou zeggen dat ze EN in de Thuner- ALS in de Brienzersee heeft  gezwommen. Het is ondertussen heel erg benauwd en erg heiig. We kunnen geen mooie foto’s maken van deze schitterende omgeving.

In Interlaken gaan we een parkeergarage in, gelukkig…het is hier koel. We laten de hondjes dus even achter. We lopen het centrum in en vergapen ons aan de dure horloges die hier te koop zijn, € 69.000 is hier niks…hahah.

We lopen naar het grasveld waar ik jaren geleden landde na een duo- Paragliding- vlucht. Ook nu landen er weer veel paragliders, zo leuk om te zien.

Helaas begint het te regenen en lopen we door het centrum, langs het prachtige Victoria Jungfrau hotel en de 88 juweliers die hier zitten, terug naar de auto. De doggies sliepen lekker, maar het is goed zo. We gaan nog even de Zwitserse Lidl binnen voor wat dingetjes voor onderweg morgen. Het is en blijft allemaal duur, maar in ieder geval iets beter geprijsd dan de Migros.

We zijn met een uurtje thuis en we laten de honden achter in huis. We doen eens gek en lopen naar het restaurant naast het station en gaan eens lekker uit eten! Eindelijk weer eens een lekkere schnitzel, we mogen gebruik maken van een saladebar en we kletsen gezellig met de super aardige serveerster. Ze is getrouwd met een Nederlander.

Thuis pakken we de spullen in de auto en drinken koffie. De eigenaars komen nog even kletsen en een hand geven. Netjes hoor.

We gaan er vroeg in, we zijn allebei op na zo’n slechte nacht.

Donderdag 15 juni 

Om 06.00 uur gaat de wekker, Jeroen was er al uit. We douchen en doen net de laatste spullen in de auto als we nog, op onze laatste dag, een cadeautje krijgen!! Weer vlak voor onze deur worden er koeien naar de wei gebracht, deze keer de andere kant op. Hahaaa…wat leuk, we staan natuurlijk met de neus vooraan.

Iets na 06.30 uur rijden we weg. 860 kilometer te gaan en volgens de navigatie om 13.44 uur thuis…joa joa…

Maar het gaat als de brandweer, rond Bern is het even wat druk maar het gaat lekker. Vlak voor Basel gooien we van onze laatste Zwitserse franken de tank vol en net over de grens in die Heimat gaan we ontbijten. Het is al 24C. En eigenlijk gaat het verder erg voorspoedig en schatten we in dat we tegen 14.30 uur wel thuis zullen zijn. Maar dan hebben ze vanwege wegwerkzaamheden de A3 tussen Köln en  Leverkussen compleet afgesloten en komen we in een mega file terecht. En er wordt totaal niets aan gegeven hoe je nu moet rijden….??? Het is inmiddels 38C  dus lang leve de airco als we zo lang stil moeten staan.

Onze navigatie geeft een omleidingsadvies en dat volgen we. Ik moet op een gegeven moment zo verschrikkelijk nodig plassen en nadat het bijna misgaat hahah zien we een Burger King. Ik trek een sprintje en ben even later errug opgelucht…. Dan starten we de auto weer en zegt die stomme navigatie dat ie geen suggesties meer heeft voor de omleiding, zucht… Google Maps er bij dus. Dan zitten we eindelijk weer op de A3 en drukken het gaspedaal in en ja hoor….file… en weer zit de A3 dicht ….sjeezus. Uiteindelijk gaan we dwars door Düsseldorf en kunnen dan de route weer oppakken. We tanken nog een keer, strekken nog een keer de benen en zijn om 16.45 uur thuis. Om iets na 17.00 uur ontvang ik een push bericht van RTV Oost dat vanwege een ongeluk met een vrachtwagen de A35 tussen Hengelo en Almelo dicht zit… net op tijd thuis dus.

In een record tempo hebben we alles uitgepakt en draait de wasmachine. Ter afsluiting van de vakantie haalt Jeroen chinees en eten we lekker buiten. De hondjes liggen languit, moe van de reis… ;-)

Zo, zoals altijd de conclusie:

Waar zullen we beginnen? Deze vakantie staat misschien wel op nummer 1 van de “Europa” vakanties. Wat was het allemaal waanzinnig mooi.

De bloemen Riviera heeft ons zeer verrast, vooral het achterland maar ook het feit dat je zo Frankrijk even “binnen wipt”. Qua strand moet je denk ik meer aan de Cote d’Azur zijn dan aan de bloemen Riviera. Het appartement bij Flavia met alle fijne bijkomstigheden als het terras en het gemak van de honden uitlaten krijgt een 10. En hoe vaker we het weggetje er naar toe reden, hoe makkelijker het werd.

Het Aostadal is prachtig. Je blijft kijken naar alle toppen. Je kunt veel kanten op om verschillende dingen te doen. Het zomerseizoen is nog niet begonnen waardoor er nog wat dingen dicht zaten, maar goed, dan komen we gewoon een keer in Augustus terug…lol. Het appartement op zich was fijn, alleen het balkon viel tegen. En dat is toch jammer want we hadden elke dag zulk mooi weer.

De Italianen hebben ons positief verrast, wat een aardige gastvrije mensen! Natuurlijk hebben we ons ook blauw geërgerd aan de mentaliteit in het verkeer, scooters scheuren echt links en rechts langs je heen, geen enkele Italiaan houdt zich aan de snelheid en ze halen gewoon IN de bocht in, maar hé… het was echt: Living like in a Dolce Vita!!! Te gek.

En dan Zwitserland. Als babytje van nog geen jaar stond ik al op de camping in Kandersteg… daar is de liefde waarschijnlijk ontstaan. Want wat is het daar waanzinnig mooi. Ook Jeroen vond het schitterend. Maar Zwitserland is zo belachelijk duur geworden… als je zoals wij vaker (en/of langer) op vakantie wilt, dan is het zoals wij nu deden met 4 nachten nog te doen, maar helaas niet voor 3 weken. Want die zou je er met gemak door kunnen brengen.

Ook de Zwitser is trouwens oprecht aardig en hoe vaak we onderweg niet gehoord hebben: Grüßt dich mit ein ander. Erg leuk!

In totaal 4150 kilometer gereden.

Kortom: we hebben het ruim 3 weken waanzinnig gaaf gehad, super veel lol gehad en ook nog eens fantastisch mooi weer gehad! En ondanks dat je natuurlijk best gebonden bent als je je honden mee neemt op vakantie hebben wij echt van onze lieve 2Y’s genoten. En je kunt niet in hun koppies kijken, maar wij denken dat zij het ook heel gaaf hebben gehad.

En nu…66 dagen aftellen…. En dan gaan we naar Florida!!!

Jullie allemaal erg bedankt voor alle leuke reacties via dit blog, via de app of via de mail.

Ik heb vooral dit jaar erg veel tijd besteed aan de voorbereiding van de route en wat er te doen is in de omgeving. Dit is echt mijn hobby, maar daarnaast hoop ik altijd dat er een lezer bij is die wat aan dit blog heeft.

Tot de volgende keer.

J&M