Italië en Zwitserland deel 7 2017

Grüßt dich mit ein ander!

Vanuit het fantastische Zwitserland een één na laatste update van 3 waanzinnig gave dagen!

Zondag 11 juni  

We hebben de wekker gezet, pakken de laatste spullen in, laten de honden uit en rijden om 08.15 uur weg. De zon staat hoog aan de hemel, het is al 24C!

Om iets voor 9-en begonnen we aan de klim naar de top van de Grote Sint Bernhard pas, want uiteraard gaan we ook hier niet door de tunnel.

Het is goed dat we zo vroeg zijn gegaan want alles wordt klaar gezet voor één of andere “race”. De haarspeldbochten zijn weer geweldig, er ligt nog best veel sneeuw en boven op, bij de grens tussen Italië en Zwitserland parkeren we de auto. Ik ga met Youp en Yill de sneeuw in en we gaan lekker ontbijten van onze mee gebrachte spullen. Wat een plek voor je ontbijt!

Dan gaan we aan de Zwitserse kant naar beneden, mooi maar minder steil. Bij Martigny gaan we de snelweg op en we kunnen zo mooi opschieten dat we waarschijnlijk wat te vroeg aan komen. Daarom rijden we nog 30 kilometer om naar Leukerbad. Ik had me iets meer van deze stad voorgesteld trouwens. We pakken de originele route weer op en dan gaat het weer slingerend omhoog, richting Goppenstein. Hier kopen we een kaartje ( CHF 29.50, ongeveer € 28.00) en na een paar minuten kunnen we de trein al op rijden. Gaaf hoor.

Je zit al met al een kwartier in het donker, als je door de tunnel gaat. De hondjes vinden het best vreemd en we hebben allebei een Y op schoot. Het wordt ook wat benauwd. Maar tegen de tijd dat we er last van hebben komt er licht in de tunnel en zijn we in Kandersteg.

Even later verlaten we de trein en rijden we in 5 minuten naar ons appartement. Het is dan 13.10 uur. Heerlijk, we hebben de hele middag nog voor ons. De eigenaresse laat ons alles even zien en dan begint de volksverhuizing weer. Maar nu staat de auto voor de deur en hebben we de beneden verdieping. Het is een ruim beneden appartement met een mooi overdekt terras.

Helaas hebben de buren een ezel (why???)

en kippen in de tuin dus we willen geen enkel risico lopen en ook hier krijgt Youp een lange lijn en mag hij niet los. We gaan lekker lunchen op ons grote terras met nu ook weer een fantastisch uitzicht. WOUW!

We wandelen door het dorp en zien dat sommige winkels gewoon open zijn. Je merkt dat ze hier echt op toeristen zijn ingesteld. Het lopen is hier heerlijk, eindelijk is alles vlak. We kopen een brood en wandelen dan weer terug. We relaxen nog wat en aan het einde van de middag rijden we een stukje. YES, een riviertje wat bijna droog staat. Hier kunnen we mooi met de honden in om te spelen.

We hebben de luxe van een bubbelbad en Jeroen bubbelt zich helemaal schoon.

 :-) :-) :-)

Dan maakt hij een overheerlijke tomatensoep en met broodjes met salami en kruidenkaas hebben we weer een fijne maaltijd!

Na het eten gaan we natuurlijk weer met de doggies aan de wandel en zitten we lang buiten. En we hebben koffie gezet, gewoon met een normaal koffiezetapparaat hahahaah.

Maandag 12 juni  

Ik ben al vroeg wakker en kan niet meer liggen, om 7.15 uur zit ik buiten met een kop koffie. Gewoon heerlijk voor je uit staren en beseffen waar je zit. Het duurt niet lang of Jeroen komt ook buiten. We zitten wat te kletsen als we lawaai horen… wat is dat toch? Komt er op eens een kudde koeien gewoon voor onze deur langs die naar de wei worden gebracht. Deze dag begint echt goed!

Omdat het toch wat fris aan de bips is gaan we binnen ontbijten.  We kijken weer even Jensen in de USA, douchen en gaan op pad.  Nog even check dubbel check met de olie, maar alles is nog steeds oke.

We rijden om 11.30 uur weg en gaan Kandersteg uit, het Kanderdal in. Ik had het volgende gelezen:” Het Kiendal beschikt over het steilste postautobustraject in Europa, met een stijging van 28%. Deze spectaculaire rit loopt van het plaatsje Kiental langs het Tschingelmeer en vervolgens de Griesalp op en is een belevenis voor iedereen.”  Nou…kom maar op! Het 1e stuk zeggen we nog tegen elkaar…nou, best te doen. We rijden over wild-roosters en zien los lopende koeien. Eindelijk, maar die zijn er op de terugweg ook nog wel. De wegen zijn smal en het slingert wat, maar DAN… Je mag maar op bepaalde tijden omhoog of omlaag.

De postbus heeft altijd voorrang. We hebben mazzel, we kunnen door. Het is echt BELACHELIJK smal en steil en elke haarspeldbocht moet in de één… We gaan bruggetjes over waar prachtige watervallen onder doorgaan, we moeten 2x heul erg aan de kant i.v.m. ander verkeer. Ook moeten we een keer stoppen omdat er werklui bezig zijn. Als ik wil op trekken komen we bijna niet van de plek…pfff….ZWETEN… De weg wordt zo mogelijk nog smaller tussen rotsen door en je raad het nooit, dan komen we ook de postbus nog tegen… allemachtig…. En dan zijn we boven, we komen op een pleintje met wat restaurants en diverse startpunten voor wandelingen. Ik heb ondertussen het zweet blank op de rug…maar hè.. I DID IT!!!! ( er staat een Youtube filmpje bij Video's POSTAUTO - KIENTAL-GRIESALP: DIE STEILSTE STRECKE EUROPAS)

We vinden dat we wel een kop koffie hebben verdiend hahahh. Het is heerlijk weer geworden trouwens. We praten na over deze weg en kijken foto’s en filmpjes terug…WOUW. Daarna wandelen we nog wat rond en ik kijk nog even bij een berggeit.

En dan moeten we natuurlijk weer terug. Maar dat gaat een stuk eenvoudiger en voordat we het weten is het voorbij. Man man…wat een gaaf avontuur! Ohja… we rijden weer over het wild-rooster en stoppen bij de koeien. Ik maak de nodige foto’s en selfies en 1 koe loopt met me mee terug naar de auto. De auto wordt hevig besnuffelt en onze honden kunnen dat bijna niet aan…whoehaha… Mijn big smile gaat niet meer weg vandaag.

We laten de hondjes mooi uit en rijden terug naar ons huisje. We laten de 2Y’s daar achter en gaan dan naar de kabelbaan hier in het dorp. Parkeren kost CHF 5.00. (koers Euro – Zwitserse Frank is ongeveer € 0.98 – CHF 1.00)  We kopen kaartjes ( CHF 46.80 en dan is de korting vanwege de Gästekarte er al af) en gaan met de Bergbahn naar boven.

Wouw, we stijgen enorm. Het is erg warm geworden, zeker 27C. Boven wandelen we in een klein half uur naar de Oeschinensee. Zo ontzettend apart dat je het meer niet ziet liggen.

We zien een kudde gemsen!! Je wandelt steeds lager en de grindpaden slingeren wat en dan op eens… het meer. Het Oeschinenmeer ligt op een hoogte van 1578 m en wordt omzoomd door 4 drie-duizenders. Het meer met de omliggende bergen maakt  deel uit van de Unesco-lijst van het wereldnatuurerfgoed!! Ik bedoel maar…. We wandelen tot aan de oever. Het is zoooo apart om te zien hoe dit meer tussen de steile rotsen ligt.

We lopen nog een stuk verder en het is steeds een ander gezicht. Het is echt prachtig!

Dan lopen we weer naar boven en pakken voor de terugweg de elektrische bus (CHF 8.00 p.p.) Boven bij de Bergbahn lopen we ook nog wat rond en gaan dan naar beneden.

Jeroen wil graag nog een stukje lopen en loopt vanaf hier naar het centrum. Ik breng de auto terug naar ons huisje en loop dan ook naar het centrum. Samen wandelen we nog wat rond, kopen de Zwitserse koe (JAA!!!) en gaan dan huiswaarts. We borrelen even op ons terras, we zijn best moe. Ik ga mijn lijf even laten bij komen in het bubbelbad en Jeroen kookt. Na het eten gaan we met de 2Y’s weer naar het watertje. We hadden Yill voor de vakantie beloofd dat ze dit zou mogen….lol. Ook rijden we nog even wat rond en komen dichtbij een waterval.

Het was een mega gave dag!

Dinsdag 13 juni 

Wat een K&%lot@en bed zeg…wat slapen we slecht! Maar ach,de zon staat alweer strak aan de hemel en dus ontbijten we buiten.

Vandaag is het DE dag van mijn 2e verjaardagscadeau! We gaan zonder de doggies, dus we laten ze goed uit. Om 11.15 uur rijden we weg, op naar Grindelwald. We rijden vanaf Spiez langs de Thunersee… wat is het mooi! Dan slaan we bij Interlaken af naar boven en komen dan in Grindelwald.

Parkeren is even een probleem, we moeten best een stuk verderop parkeren. We kopen kaartjes voor een retourtje ( CHF 120 samen!!) en gaan om 12.45 uur naar boven.

Het is echt een heel lang stuk met de cabinelift, je passeert 3 stations en de hele rit duurt 25 minuten. We hebben waanzinnig gaaf uitzicht!

En dan…zijn we boven. Het is een kleine wandeling om een bergkam heen en dan is daar het begin van de First Cliff Walk.

Hier nemen we afscheid van elkaar (Jeroen gaat dit echt niet doen met zijn hoogtevrees) en loop ik het aangelegde pad OM de rotsen heen. Het is een rooster dus je kijkt er doorheen naar beneden. Ook is er een soort brug. Ik vind het schitterend en totaal niet eng.

Aan het einde gaat het omhoog tot je een paar meter boven de grond bent en aan het einde hebben ze een stuk glas ingebouwd zodat je ver naar beneden kunt kijken… WAANZINNIG GAAF!

Terwijl ik daar loop zie ik dat Jeroen net op het terras gaat zitten…huh… we hadden allebei geen idee dat als je het restaurant door liep en de om de hoek van het terras ging zitten, dat je dan zicht op de Cliff Walk hebt. Hoe toevallig dat we daar tegelijk aankomen! Ik moet even in de rij om bij het einde te komen want iedereen neemt natuurlijk uitgebreid foto’s. Gelukkig is er een vrouw zo lief om ook leuke foto’s van mij te nemen. Man oh man…wat is dit KICKEN… wat een uitzicht.

Je ziet gewoon de Jungfrua (4158 meter hoog!) En wat treffen we het weer met het weer… Het is rond de 24C hierboven, precies goed. Ik ga naar Jeroen en bestel ook wat te drinken en we zitten in ligstoelen voor een glaswand naar het uitkijkpunt van de Cliff Walk en de toppen er achter te kijken…. Alweer een hele diepe zucht!

We kunnen het niet laten en we kopen nog een houten koe en snuffelen verder nog wat rond in het winkeltje. Dan gaan we weer naar het beginpunt van de Cliff Walk, ik wil ‘m nog één keer lopen. Ik ben er net op, de 1e bocht om, als ik hoor “Miek…wacht…ik ga ook”… en daar komt mijn stoere man aan. Hij loopt het hele stuk wat aangelegd is rondom de rotsen, maar niet het eindstuk wat omhoog loopt. Maar dat hoeft ook niet, dit is al een overwinning! Nu kunnen we echt samen zeggen: Yes, WE DID IT!!!

 Met een mega big smile gaan we naar de cabinelift en gaan er weer lekker voor zitten, in 25 minuten naar beneden. De baan is echt zo gaaf aangelegd, er zit ook een bocht in van 45 graden, we zien de Zipline (ieks…. Je gaat hier met een snelheid van 80 kilometer 800 meter naar beneden… misschien iets voor de volgende keer!) en we zien Grindelwald steeds dichter bij komen. En dan staan we weer met de voetjes op de grond en zegt Jeroen: “wat was dit gaaf, ik wil nog wel een keer” Als beloning krijgt hij een dikke kus. Wat 2 gave verjaardag cadeaus heb ik (vorig jaar) gekregen!

Het is echt heel warm en we drinken water wat zo uit bergen in zo’n leuke houten bak terecht komt en frissen onze armen en gezicht op. We gaan terug naar de auto want we willen nog een klein ommetje maken, namelijk naar Lauterbrunnen. Het staat mij bij dat je daar een paar mooie watervallen achter elkaar hebt. En dat klopt, we zien o.a. de Mürrenbachwaterval, met een valhoogte van 417 meter de hoogste waterval van Zwitserland, en nog een paar “kleintjes”.

Werkelijk… ook hier val ik weer in herhaling… het één is nog mooier als het ander wat we allemaal zien vandaag.

We gaan onderweg nog even de Migros binnen. Als je aan de lijn wilt doen moet je in Zwitserland gaan wonen. We wilden nog wat te snacken halen voor vanavond, maar een zak chips van CHF 5,70 is ons echt te gek.

Wel koop ik een Engadiner Nusstorte. Dit is een familie Wegink traditie. Vroeger namen we er stapels van mee naar huis!

Tegen 18.00 uur zijn we bij onze blije hondjes. We lopen met ze en terwijl ik een wasje ophang en wat opruim, kookt Jeroen. Als we buiten zitten te eten komt er nog een buurman gezellig kletsen. Ze zeggen dat Zwitsers stug zijn, maar tot nu toe ervaren wij alleen maar vriendelijkheid. We video-bellen even met pa, Jeroen klooit wat op internet en ik maak dit blog af.

Zoals verwacht geef ik deze dag ook platina!! 

Ook nu kon ik niet kiezen... het is allemaal zo ontzettend gaaf hier. Dus heb je tijd... er staan veel nieuwe video's op en ruim 80 nieuwe foto's.

Wij gaan nog even van de laatste dag genieten hier en morgen gaan we naar huis... helaas.

Wordt nog 1x vervolgd.

Tjuuuusch!

J&M