Italië en Zwitserland deel 6 2017

@Rob, wat leuk jouw reacties op de video’s. Weten we in ieder geval dat er 1 iemand naar gekeken heeft hahhaah! 

Hallo allemaal, we hebben er alweer 3 geweldige dagen op zitten:

Donderdag 8 juni  

Voordat we naar de geboekte Spa gaan, klungelen we thuis zoals elke ochtend (ontbijt, honden enz.)

We zijn om 12.45 uur bij de Spa in Pré-Saint-Didier (48 kilometer, 1 uur rijden). Je kunt hier dus gewoon gratis parkeren. We melden ons en krijgen toelichting in gebroken Engels. Alles staat alleen in het Italiaans aangegeven, dus het is even zoeken. Bij de prijs in zitten ook badjassen, slippers en handdoeken. Fijn geregeld.

We kleden ons om en stoppen onze spullen in een kluisje en zoeken dan de weg naar buiten. Wat zien de zwembaden en bubbelbaden er mooi uit en daar achter weer die mooie gave hoge witte toppen.

Zijn jullie mijn enthousiasme over die mooie gave hoge witte toppen al zat hahahah. We zoeken een plekje en gaan dan op zoek naar onze lunch. Het schijnt dat hier de hele dag wat kleinigheden voor je klaar staan. We zien bordjes met “Buffet”, nou dat Italiaans snappen we wel… Je kunt kiezen uit diverse soorten yoghurt, kruiden thee, vruchtensappen, fruit en soepstengels. Italianen zijn gek op soep stengels, maar zij noemen dat Grissini en je hebt ze in verschillende smaken maar het blijven droge krengen haha. We nemen van alles een beetje en gaan dan heerlijk zwemmen.

De middag vliegt voorbij, we zijn er maar druk mee om het zwemmen af te wisselen met bubbelen en dan nog een keer wat drinken. Er zijn ook wat sauna’s en stoombaden, maar die zien wij alleen aan de buitenkant. Helaas moeten we om 17.15 uur echt wel gaan, anders zitten de hondjes te lang alleen. We leveren alles weer in, krijgen beide nog een flesje water mee voor onderweg. Top geregeld hier. Het was rond de 23C met best wat wind. Met rode koppies van de zon gaan we richting huis. Heerlijke middag, een aanrader voor wie hier eens in de buurt is.

Onderweg stoppen we nog even bij de Conad en maken het ons gemakkelijk met soep en broodjes als avond eten.

’s Avonds spelen we met Yill en de bal, drinken koffie op ons balkon (eindelijk iets minder wind) en leggen weer eens een kaartje.

Vrijdag 9 juni  

De dag begint wat bewolkt. We ontbijten binnen. Het is erg jammer op dit balkon dat we weinig zon hebben (de overkapping van het huis houdt de zon tegen) en het waait hier vaak net iets te hard. Maar ach, binnen is het prima! Vandaag gaan we met de hondjes op stap, dus we laten ze kort uit en na nog een bakkie koffie gaan we op pad. Dit keer weer een kant op die we nog niet hebben gezien. We doen het vandaag zonder navigatie, maar met een ouderwetse kaart omdat we wat kleinere wegen willen rijden. Eerst rijden we even door de stad Saint Vincent. O.a. bekend om de spiegelwand van het casino. Het is best een chique stadje met mooie hotels en thermen, maar ons bekoort het niet. Midden in de stad zien we al een bordje met Colle di Joux en dat willen we. Het is echt een hele mooie route die met vele haarspeldbochten klimt, maar niet echt vervelend smal is of zo. Onze doggies moeten er nog een keer uit en we zien ergens een parkeerplaats met een weggetje er naast. We lopen wat naar boven en zien dan een super gaaf watertje wat naar beneden stroomt. Het is op diverse plekken verbonden met een soort tunneltjes. Yill trekt al aan de riem, zij wil er in.

Prachtig. Maar ze mag niet los. We zien al voor ons dat ze 5 kilometer beneden er pas weer uitkomt… ze hapt in de stroom water die op diverse plekken naar buiten kolkt. We vermaken ons enorm. De zon schijnt ondertussen volop. Kan het niet goed uitleggen, maar het was een cadeautje dat we dit tegen kwamen. We gaan weer verder omhoog en komen in de plaats Brusson. Het is al 14.30 uur en we hadden al best honger maar als we onderweg al wat tegen kwamen zat alles dicht. Gelukkig was er in dit plaatsje wat open.

We kunnen met de honden buiten zitten en eten een hapje. We besluiten om nog een stukje verder omhoog te rijden, ook al loopt het uiteindelijk dood. We zijn nog maar net weg en we zien een prachtig meertje: Lago du Brusson.

Ook hier gaan we er weer uit met de honden en spelen weer wat bij het water. Zelfs Youp maakt zijn poten nat. We rijden na een half uurtje weer verder. Het hele gebied hier ziet er wat anders uit dan wat we tot nu toe hebben gezien, iets meer Oostenrijk-achtig. Het is ook een groot skigebied. Aan het eind zit nog wel een soort cabine-lift-trein-geval, maar ook nu nog geen zomer seizoen. No worries, wij kijken nog wat rond, de uitzichten zijn weer fantastisch, we zitten nu ook alweer op bijna 2000 meter, en kachelen weer naar beneden. We houden nu de wat grotere weg aan en rijden nog een keer langs het casino voor een foto omdat het nu mooi weer is.

Om 18.00 uur zijn we thuis. De route was uiteindelijk 149 kilometer, waarvan er zeker 145 schitterend waren.

We drinken even wat en de hondjes liggen helemaal kapot op de bank hahaah. Wij gaan even groots inkopen doen. Vanaf zondag zijn we 5 dagen in Zwitserland en aangezien het daar duur is gaan we nu even boodschappen doen voor de komende dagen. Thuis koken we weer lekker, op de één of andere manier smaken de tomaten, fruit en zelfs het vlees hier beter dan thuis. We eten voor ons doen laat en voordat we het weten is de avond om.

We vonden het vandaag een zilveren dag….

Zaterdag 10 juni 

De zon staat alweer hoog aan de hemel op onze laatste volle dag hier. We ontbijten weer fijn buiten en laten de hondjes goed uit. Zij blijven vandaag thuis.

Ik heb gisteravond nog wat geprobeerd na te lezen over stoeltjes- en cabineliften over de plek waar we vandaag naar toe gaan. De sites zijn alleen in het Italiaans, maar met Google translate maak ik er uit op dat dit weekend de liften op sommige plekken open zijn.

We gaan al 1e naar Buisson, 45 kilometer, 1uur en 5 minuten rijden. Het rijdt er mooi naar toe en we parkeren, alweer gratis, op de parkeerplaats bij de Cabinelift. Vanaf hier ga je met de Funivia (Cabinelift) van Buisson naar Chamois. In Chamois kun je alleen maar komen met de lift en is (daardoor) autovrij. We betalen voor een retourtje € 4,00 p.p. en we lopen naar de cabine. Even later gaat hij al naar boven en hebben we al mooi zicht op de Cervino (Matterhorn). We stijgen van 900 meter naar ruim 1,400 meter hoogte. Chamois is een lief klein dorpje. We zien op de kerkklok dat het 11.40 uur is. Hier kopen we kaartjes voor de stoeltjeslift en betalen € 5.50 p.p en gaan omhoog. We hebben de hele baan (trajekt) voor ons alleen.

Onvoorstelbaar hoe gaaf je hier rond kunt kijken en wat voor lekker weer het is. We stappen uit bij Lago di Lod. Werkelijk  S C H I T T E R E N D!!! Ondertussen zitten we op ruim 2.000 meter hoogte. We gaan eerst aan de koffie en laten ons overhalen om ook een stukje taart te nemen, vanmorgen gebakken door de eigenaresse.

We zitten heerlijk in de zon te genieten en nadat we het op hebben, gaan we in de ligstoelen zonnen. Dit is echt zo’n moment om even bij stil te staan! Na ruim een half uur zonnen, lopen we om het meertje heen. Het is zo mooi vlak, alles weerspiegelt er in. We lopen nog een stukje omhoog en steeds weer zien we die beroemde Zwitserse icoon, de Matterhorn!

Als we weer naar beneden willen, zit de stoeltjeslift nog even dicht vanwege de middagpauze. Prima, dan doen we nog een drankje bij die leuke tent. En dan mogen we weer naar beneden. Wat is het GAAF!! De kerkklok geeft nu 13.55 uur aan.

We lopen in Chamois nog even rond maar de kleine winkeltjes zitten nog dicht. Dan nemen we de cabinelift weer naar benden. We hebben een privé ritje, we zijn de enigen in de cabine.

Het is echt warm geworden en met de airco hoog aan rijden we verder naar Breuil-Cervinia (15 kilometer verder). En wat voor verrassing krijgen we? De koeien mogen naar de wei. OOOOOHHHHH wat een mazzel dat we dit zien…hoe leuk. We rijden dus een beetje file en kunnen de dames mooi zien lopen richting de wei. SUPER!!!

En om in superlatieven te blijven. Het is hier zo ontzettend mooi, je hebt hier zicht op alle hoge toppen, precies op de grens van Italië en Zwitserland. Alle toppen zijn 3.500 meter of hoger. Eeuwige sneeuw, grote vlakken ijs, watervallen, rotspartijen, gave tunnels, haarspeldbochten, je weet gewoon niet hoe en waar je kijken moet. Na het koeien avontuur rijden we nog een kwartiertje en komen dan op de eindbestemming. Je bent nu echt aan de voet van de Matterhorn. Het is een typisch wintersport plaats. We parkeren wederom gratis en lopen het plaatsje in.

We zien een gaaf restaurant met groot terras en gezellige muziek MET uitkijk op de Matterhorn en we bestellen wat te eten. Zo, niemand kan ons dit fantastische moment nog afnemen. WAT EEN UITZICHT.

Nadat alle foto’s en filmpjes en selfies gemaakt zijn gaan we naar de auto. Het is goed dat we uit de zon gaan, we voelen onze gezichten en armen al gloeien. In precies een uur rijden we naar huis en zijn om 17.00 uur weer bij onze luie hondjes die zich nog eens fijn uitrekken.

We drinken koffie en luieren wat. Het is nu 31C. Dan maakt Jeroen een lekkere maaltijd salade en eten we buiten. We laten de hondjes uit en daarna maken we een begin met opruimen en wat spullen in de auto zetten. Ruim 3 weken op vakantie en 2 honden mee, man man…het is net een volksverhuizing… :-)

Het was een mega top dag, een dikke gouden rand!

En morgen dus naar Zwitserland, ons laatste deel van de reis. 

Groetjes uit het zonnig Aostadal.

J&M

ps: ik kon niet kiezen dus er staan weer bijna 40 foto's op.....