Italië en Zwitserland deel 4 2017

Buongiorno!

Vrijdag 2 juni

We hadden wel een wekker gezet, maar dat was niet nodig. We drinken nog even koffie in bed, douchen en pakken de laatste spullen in de auto. Flavia en de moeder staan al klaar en we krijgen dikke kussen en een cadeautje (zelf gehaakte pannenlappen lol)  en als we naar de auto willen lopen pakt ze me nog eens vast voor een dikke hug…. Wat een ontzettende lieve mensen!!!

Voor de allerlaatste keer de steile weg omlaag en there we go. We hadden gisteren even opgezocht hoe we zouden rijden en zagen toen ook dat als we over de snelweg zouden gaan, we ruim € 50,00 aan tol zouden kwijt zijn. Tsss, dit gaat toch nergens meer over! Dus de navigation op “vermijd tolwegen” gezet en de route startte door Frankrijk. (322 kilometer) Het was best weer genieten van alle rotsachtige bergen en pittoreske dorpjes, (we werden door de politie weer staande gehouden om de kofferbak te openen) maar toen we ook nog een half uur moesten stil staan vanwege bouwwerkzaamheden waardoor een tunnel steeds om en om gebruikt mocht worden, waren we het wel zat.

Ruim 2,5 uur verder en maar 75 kilometer opgeschoten. Bij Cuneo werd de route ook saai en zijn we toch de snelweg op gegaan. Ook hadden we hier betere plekken om te stoppen voor koffie en een broodje. Het wordt steeds warmer als we het Aosta dal in rijden en mijn mond hangt zo’n beetje de hele weg open… wouw…wouw.. wat O N T Z E T T E N D mooi is het hier, die toppen…zo hoog!

Er ligt nog best veel sneeuw op. We besluiten de laatste 35 km ook weer gewone weg te rijden. Uiteindelijk betalen we € 16.20 (stukken beter dan die € 50.00 hahaah) en komen om 14.45 uur bij ons appartement aan. (Agriturismo Gli Elfi Saint-Christophe (Aosta) ) Ook nu zitten we weer best hoog, maar dit keer rijdt er prima naar toe. De eigenaar neemt ons mee naar ons appartement, 1 hoog en legt wat dingen uit. Het ziet er mooi uit, hout met moderne kleuren en yes…. We kunnen weer staand douchen..  

We sjouwen de spullen weer om hoog en gaan aan een koel drankje op ons balkon, het is 31C!! En man oh man, waar je ook kijkt, wat een toppen!!!

Na een tijdje gaan we nog even het plaatsje in om boodschappen te doen, bij Conad. Maar eerst koop ik nog leuke schoenen, er zitten hier leuke winkels met heeeeeeeel veeeeeel schoenen! We halen alles in huis voor een verse pasta met veel groente en een 2 liter fles Limoncello!

Na het eten lopen we met de hondjes, we moeten er nu echt weer aan geloven met uit laten, en de rest van de avond kijken we wat tv via de laptop en lezen wat.

Even een feitje over het Aostadal: het dal bevindt zich tussen de hoogste bergen van Europa: de Mont Blanc (4810 meter hoog), de Matterhorn (4478 meter hoog) en de Gran Paradiso (4061 meter hoog)

Zaterdag 3 juni 

Koffie in bed (het is een prima bed en weinig lawaai van straat) en weer eens even video-whatsappen met Anneke. We dommelen nog wat

en gaan dan lekker ontbijten. We blijven de hele ochtend verder thuis, wandelen met de doggies en gaan dan tegen 13.00 uur op pad. Onze doel vandaag: het oudste nationaal park van Italië, het Gran Paradiso.

Je kunt hier via een paar wegen in, maar je moet altijd via dezelfde weg terug omdat het uiteindelijk dood loopt, maar dit is geen straf… Vanaf ons appartement is het 42 kilometer naar Liliaz. Mooie route met een paar gave tunneltjes en onderweg al de 1e gave waterval. In Liliaz parkeren we en zien de bordjes al staan “Cascate”.

Eerst is het nog een redelijk pad maar al snel is het via rotsblokken en trappetjes omhoog. Helaas heeft Jeroen barstende koppijn die maar niet weg wil en dus is het beter dat hij niet verder gaat. Ik voel me top en ga in mijn eentje een stuk verder. Ik haal niet het eindpunt maar zeker ¾ van de route.

Het is echt indrukwekkend hoe mooi die watervallen zijn, wat een kracht! Je hoort het donderen, je voelt als de wind jouw kant op staat regendruppels, echt heel intens. Als een super blij ei kom ik weer bij Jeroen terug. We slenteren terug naar de auto en besluiten om de koffie niet hier te doen maar in het dorpje Cogne, 4 kilometer verderop. Ook hier weer gratis parkeren, net als bij de watervallen. Het is wel een leuk dorpje en we drinken koffie, we gaan wat leuke toeristische winkeltjes in (want we moeten ook nog een Italiaanse koe kopen, maar slagen nog niet) en nemen een overheerlijk Italiaans ijsje…hmmm.

Dan zetten we de navigatie weer op huis en doen onderweg nog even boodschappen, deze keer bij een Carrefour, maar mwah, dat was eenmalig.

Thuis zijn de hondjes weer uitgeslapen en gaan we aan de wandel. We hebben naast de deur een grote parkeerplaats waar we gaaf met de bal kunnen spelen. We koken en na het eten stelt Jeroen voor om in de stad koffie te gaan drinken. Ik zeg: goed plan en heb de slippers alweer aan!

Het weer was qua temperatuur vandaag goed, 26C maar er was wel af en toe bewolking. Opvallend is dat het erg waait hier.

Zondag 4 juni  

Inmiddels zijn we alweer over de helft van onze vakantie…

We houden een relaxte ochtend, het is prachtig weer en we ontbijten lekker op ons balkon.

We laten de hondjes goed uit en gaan rond 12.00 uur op pad, met Yill. We zien aan Youp dat hij moe is, hij is zooooo druk met alles in zijn omgeving bezig, dat als hij eenmaal binnen is ontzettend slaapt. En ik zie dat hij af en toe wat stram is. Dus hij blijft weer lekker thuis, goed voor hem en voor ons.

Ons doel vandaag is Lago di Beauregard, 38 kilometer hier vandaag maar toch een klein uur rijden. Het eerste stuk is door het dal en dan sla je af, de bergen in. We klimmen steeds hoger en wat is de route prachtig. Onderweg zien we alweer diverse watervallen.

We stoppen op een schaduwrijk plekje om te lunchen, we hadden yoghurt e.d. meegenomen in onze koelbox. Als we uiteindelijk in de buurt van het meer uitkomen laat onze navigatie zien dat je niet verder kunt.

Maar op Google Maps had ik gezien dat je tot aan de achterkant van het meer kunt rijden en dat klopt. En wat super dat dat kan. We hebben schitterend uitzicht op het meer beneden ons en wat is het hier STEIL, je moet geen rare beweging maken met je auto want niet overal zit een vangrail. We eindigen op een parkeerplaats en gaan wandelen. Het is niet te bevatten hoe mooi alles is, hoe schitterend de hoge toppen zijn en ook hier weer watervallen die met zo’n enorme kracht naar beneden kletteren. Ik val waarschijnlijk in herhaling, maar het is echt indrukwekkend! We zitten hier op 1.770 meter hoogte.

We rijden nog wat verder aan de andere kant van het meer, maar met de auto mag je niet verder naar beneden. Eindelijk zien we een klein stromend watertje waar Yill in kan, net als vorig jaar in Oostenrijk. We gooien weer steentjes en ze rent dwars door het water. Ik ga ook even met mijn voeten het water in, maar brrrr…. Steenkoud. Hier vermaken we ons wel een tijdje. We hebben zin in koffie en zien een schattig lokaal tentje met een klein terras. We gaan op een boomstam zitten en bestellen koffie en een broodje. Te leuk hier.

We rijden terug naar ons appartement langs de andere kant van het dal en zijn tegen 18.00 uur thuis. We wandelen wat met de honden en klungelen nog wat in huis. Tegen 19.30 uur gaan we hier in het dorp een hapje eten. We zitten, ondanks de harde wind, nog buiten te eten. De kaart is alleen in het Italiaans dus het is nog even spannend wat we precies besteld hebben. We liggen in een deuk om de pizza van Jeroen. Ik heb een soort pasta gerecht.

De wind is iets minder en we steken kaarsjes aan en zitten nog een lange tijd op ons balkon. Het was een TOP dag.

Groeten

J&M