Las Vegas en de nationaal parken deel 2

Zaterdag 11 mei:
Wat is dat toch met ons slapen? Jetlag ellende??? Pff… ’s avonds kun je de ogen niet open houden (toch nog 22.30 uur gehaald) en ’s morgens veel te vroeg wakker. Maar gelukkig staan we erg vrolijk op, want er ligt weer een mooie dag voor ons! Bij dit hotel zat geen ontbijt, dus even koffie en yoghurtje in bed. Uiteindelijk reden we om 08.30 uur weg. Ben trouwens vergeten te vertellen dat we gisteren “een uur kwijt waren” doordat we in een andere tijdzone kwamen, zodra we weer richting Vegas gaan “krijgen we dit weer terug”…gelukkig… ;-)  Het eerste stuk reden we via een wat doorgaande weg en na 69 km sloegen we the senic byway 12 op…volgens velen één van de mooiste routes van Amerika. Gelijk na de afslag zat een restaurant wat door velen op tripadvisor werd aanbevolen. Hier hebben wij ontbeten. Een grappig lokaal tentje waar we nog 2 Nederlandse mannen ontmoeten. Daarna startte dus de mooie route. Al snel moesten we om de zoveel kilometer stoppen en maakte de camera over uren….na elke bocht was het “ooh wat mooi” “wouw” “tss” enzovoort….N I ET uit te leggen. Er waren weinig dorpjes, alleen maar natuur, het was er niet druk en al pratend en genietend waren we 1,5 uur verder. We zeiden tegen elkaar….wat gek dat we die afslag naar Bryce Canyon nog niet hebben gezien….we probeerden te stoppen maar juist nu waren er geen parkeerplaatsen. Eindelijk konden we de auto aan de kant zetten….en toen….S U K K E L S WE HEBBEN DE AFSLAG GEMIST. Na groot overleg toch maar besloten om door te rijden. We hadden al zoveel moois gezien, het zou ons 2x 1,5 uur kosten en dan nog eens het park zelf 2 uur, dat vonden we te veel. Want hoe mooi het ook is, het is een weg (totaal 300 km) die echt niet op schiet. Maar chagerijnig was ik er wel van zeg….we snappen nog niet dat we het bord over het hoofd hebben gezien. Goed….onderweg op een prachtig terras wat gedronken, weer nodige stops om foto’s te maken en uiteindelijk kwamen we om 15.30 uur aan in Torrey bij ons hotel (Austin’s Chuckwagon). Ook dit is weer prachtig. Torrey is een dorp met 177 inwoners en een paar hotels en restaurants. We hebben heerlijk bij het zwembad gelegen en aan het begin van de avond naar een hamburger restaurant gelopen. Daar hebben we misschien wel de lekkerste burger ever gegeten. Een ijsje op de hand toe en lekker weer terug gewandeld. Even een klein stukje met de auto gereden om naar de overige restaurantjes en winkels (2…hahha) te kijken. En toen was het tijd voor een bakkie leut op de kamer. Onze kamer is op de begane grond en we hebben de gordijnen nog steeds open om van het leuke, mooie uitzicht te genieten. Conclusie: heel erg balen van Bryce maar toch een topdag gehad.
Zondag 12 mei (Moederdag)
Gelukkig…vandaag werd ik pas om 5.00 uur wakker….we gaan er op vooruit…;-) Bij de general Store kochten we diverse dingetjes voor ons ontbijt en gingen we aan de picknicktafel naast onze kamer zitten. De zon scheen maar het was nog maar 10C. Maar dat kon ons niets schelen, wat een fantastische plek om te ontbijten! Daarna onder de warme douche en om 9.30 uur reden we weg, op naar Capitol Reef. Dit was maar 15 km bij ons vandaan. Capitol Reef is een wat onbekender nationaal park, maar zeker niet minder mooi! De weg er naar toe was al prachtig, maar binnen in het park kwamen we ogen te kort. Ooit zag ik de tekst: “wow is an understatement” en dat was hier echt van toepassing! Na de ingang van het park had je eigenlijk maar één weg die geasfalteerd was. Aan het einde kon je verder en we waren toch wel erg nieuwsgierig waar dit uit kwam. Het hobbelen en de gaten in de weg vielen mee, we kwamen zelfs campers tegen, en als je denkt dat je al het moois wel hebt gezien, wordt het nog mooier. Jullie moeten maar kijken op de foto’s want uitleggen kan niet, maar zelfs de foto’s laten niet zien hoe indrukwekkend deze natuur is!                                                  Het is een relatief klein park en na 3 uurtjes reden we weer terug. We hebben nog 2 dorpjes, beter gezegd een gat van niks, bezocht maar hier was N I E T S te doen. We zien hier steeds ouders met veel kinderen, nu snappen we dat ook…. Er is in zo’n dorp werkelijk niets beter te doen dan kindjes maken….;-) We gingen even terug naar de hamburgertent van gisteren voor een heerlijke vers gemaakte milkshake die we in de zon op aten (dronken?) Daarna werd het tijd voor ons privé zwembad. Hier hebben we het ruim 2 uur vol gehouden. Op de kamer nog even een bakkie, lezen, social media bijwerken, douchen en weer op pad. Nu naar een restaurant met een mooi uitzicht over de prachtige rotsen. Het eten was zo-zo, de bediening was meer dan aardig en de rekening viel tegen. Bij ons hotel de auto neer gezet en nog even de calo’s er af gelopen door naar een koffie tentje te lopen en daar nog even genoten van koffie op een terrasje. Op ons gemakje terug gelopen en de avond binnenshuis door gebracht. Onze laatste nacht alweer in Torrey.