Las Vegas en de nationaal parken deel 4

Woensdag 15 mei
Het ontbijt in dit fantastische hotel was heerlijk en zeer uitgebreid. Dat maken we niet vaak mee. Na het ontbijt met Anneke geskypt en Jeroen heeft zich in de sportschool in het zweet gewerkt. De zon scheen al lekker en dus naar het zwembad. Het waaide wel heel hard (Midden Amerika wordt alweer geteisterd door orkanen) dus dat maakte het wel wat koud. Al met al toch een  hele tijd vol gehouden. Later op de kamer weinig meer gedaan dan lezen en internetten. Heerlijk om ook eens zo de dag door te brengen. Ook had ik tijd om met mijn liefste VRIENDJE  en met mijn vriendinnetjes te whats-appen. Gezellig.  Uiteraard waren we weer te vinden bij het Happy Hour….want hé…het is gratis!! Na een klein snackje en drankjes door Flagstaff gereden, je pakt hier al een stukje van de route 66 mee. Bij verschillende winkels geshopt om uiteindelijk thuis te komen met een nieuwe zonnebril en wat shampoo e.d. Een kort verslagje van een dag waarin we niet veel beleefd hebben maar wel lekker tot rust zijn gekomen.

Donderdag 16 mei
Ook nu weer mooi weer, iets minder wind. Eigenlijk het zelfde ritueel als gisteren, ik alleen met een zeer lijf (vertel het maar, gisteren te weinig gedaan…) Dus heerlijk ontbijten, zonnen, lezen en genieten. In de loop van de middag mijn in st George gekochte korte broek terug gebracht (toch niet  zo mooi), we houden geld over…. Hahaha. En een leuke route gereden naar de hoogste plek van Arizona, Humphreys Peak 3850 meter hoog. Er lag nog wat sneeuw op de top. Helaas konden we niet met de stoeltjeslift naar boven, het seizoen daarvoor start pas op 25 mei.  Einde van de middag weer thuis en even wat nacho’s snacken in de lobby. ’s Avonds heerlijk uit eten geweest bij Denny’s en alle gangpaden van de Walmart doorgelopen… En dan zit Flagstaff er ook alweer op. Heel erg jammer van ons hotel, wat hebben daarvan genoten, maar Flagstaff zelf heeft niet zoveel te bieden.

Vrijdag 17 mei
De laatste keer dat we kunnen ontbijten in een hotel. Bij de volgende en tevens laatste 2 hotels zitten helaas geen ontbijt bij. Dus nog ff heel erg genoten! Dik 9.00 uur zijn we vetrokken. We hadden vandaag zo’n 450 km voor de boeg, met leuke tussenstops. De 1e stop was bij Bearizona. Een wildlife park waar je met de auto door heen gaat en verschillende dieren kunt zien. Het laatste gedeelte van het park had een wandel (en aai-)gedeelte. Tijdens de rit zagen we geiten, ezels, bisons, wolven, schapen en beren. Eerlijk gezegd hadden we er ons iets meer van voor gesteld maar we waren ook wel heel erg verwend met de 2 parken die we in de voorgaande jaren hebben gezien. Gelukkig maakte het wandelgedeelte veel goed…we zagen baby bruine beren….TE LIEF!!! Ze speelden met elkaar, probeerden in een boom te klimmen, wat ze nog niet lukten, en lagen lekker op de rug te rollen….wat prachtig om te zien! Daarna de snelweg weer op. Een schitterende route die aardig klom en daalde. En de temperatuur begon steeds meer op te lopen.    De 2e stop was een plaatsje aan de route 66, Seligman, wat helemaal toeristisch is nu. Het was echt hilarisch leuk!! We hebben we wat rond gelopen, veel foto’s gemaakt en een leuke herinnering gekocht.                                                                                                                         De 3e stop was Kingman (hier hebben we een paar jaar geleden 1 nacht geslapen op doorreis) Hier zat een superstore van Walmart en ik zocht nog een bepaald T-shirt (niet gelukt) en we moesten wat boodschappen doen voor de komende dagen. Hier gelijk even een belegde broodje gehaald.

                                                                                                                    De laatste stop was in Oatman, te bereiken via een pas (1100 meter was het hoogste punt) met erg smalle weggetjes. Echte “Wegink-weggetjes”…mijn broers zouden dit ook prachtig vinden…         Oatman was ooit een voormalig “goud-dorpje” en in het enige hotel wat er staat werd DE hotelkamer scene uit Gone With The Wind opgenomen. Daarnaast ligt het aan de historic route 66 wat het dus weer toeristisch maakt. Vroeger werden er pakezels gebruikt door de indianenstam en nog steeds lopen er ezels rond. In elke winkel kun je voer voor ze komen en dat weten ze natuurlijk precies. Ook dit was natuurlijk weer prachtig om te zien allemaal. En we hadden er heerlijk weer bij, met wel veel wind. Na Oatman was het nog een half uurtje naar Needles. Ook hier weer een top hotel. Lekker kleinschalig, auto voor de deur, zwembad aan de overkant van onze kamer, en last but not least….de TACO BELL naast de deur…olé olé olé….   Gauw de koffers naar binnen en op naar het zwembad…heerlijk afkoelen! ’s Avonds dus uiteraard bij de buurman gegeten en nog even een stukje gelopen en een ijsje gehaald. Dat hebben we op een bankje opgegeten en ons zitten vergapen aan alles wat hier voorbij rijdt…mega campers, grote SUV’s met boten er achter, Trucks, auto’s die letterlijk met draden aan elkaar hangen enz. enz. Bij het zwembad nog even zitten lezen en nu dus met het verslag bezig.   
                                                                                                   We volgen het weer in Nederland ook een beetje…wat ontzettend slecht zeg…echt sneu voor jullie!! Wel makkelijk voor m’n schoonouders trouwens, die hebben weinig werk met onze tuinplantjes…