New York en Florida deel 5

3 juni 2012 - Naples, Florida, Verenigde Staten

Hoi, daar zijn we weer.

Woensdagmorgen werden we wakker met een zonnetje! Na het lekkere ontbijt met onze luchtbedjes naar het zwembad. Met de strandbal in het water gespeeld, gedobberd, gelezen, gewhatsappt, kortom…genoten. We waren net op onze kamer toen de onderhoudsman kwam. Onze deur sloot namelijk slecht, als je hem niet met een knal dicht gooide, zat de deur niet goed in het slot en kon je zonder sleutel naar binnen. We hadden al geklaagd hierover, met name dat nadat house keeping was geweest, omdat zij die deur dus niet goed dicht deden. Iedereen zou dus zo onze kamer in kunnen…bespottelijk. Gelukkig is er een kluis op de kamer waar al ons zwart geld in ligt en de telefoons en pc’s. Maar goed, die onderhoudsman kon er niets aan doen. Toen kwam een telefoontje van de receptie: was de onderhoudsman geweest en was het gerepareerd…nee dus. Even later het 2e telefoontje: ze vonden het vervelend, of we een andere kamer wilden. Nee, geen zin in. Geef maar door aan de schoonmaak dat zij ook de deur goed dicht knallen. Oké… Even later, 3e telefoontje. Ze vonden het ECHT heel vervelend voor ons, ze gingen ons de 3e nacht crediteren. Oké….thats great!!! Of we even contact wilden leggen met hotels.com, dit hadden zij ook al gedaan en nu moesten wij dit ook nog een keer aangeven dat hotels.com het hotel moest bellen om ons het geld terug te kunnen storten….pff…wat een gedoe. Maar ja, wij willen altijd wel geld terug ontvangen! Dus hotels.com een mail gestuurd en nu afwachten. Ondertussen begon door dit hele gedoe de tijd een beetje te dringen. We zouden vanmiddag naar Clearwater Beach rijden om een boottocht te gaan maken om dolfijnen te spotten. En we zouden de boot van 16.00 uur nemen (de laatste). Op internet wel de straat kunnen vinden maar niet het huisnummer, maar hoe moeilijk zou het zijn? Volgens Tommie was het een uur rijden, dus toen we eindelijk om 14.06 uur weg reden, leek er niets aan de hand. Helaas was Truus 2x erg onduidelijk (of wij blond) en verreden we ons. Op de desbetreffende straat stond totaal niets aangegeven voor de boottocht, geen reclame borden onderweg, niets. Zucht. We hadden een toeristisch kaartje bij ons waar wel wat wegen op stonden. Op die kaart stond wel “ongeveer” aangegeven waar het zou zijn, dus een zijstraat in de TomTom gezet. Tssss….dat was bijna een half uur rijden. Toch maar geprobeerd. Ook weer niets…....Ondertussen begonnen we ‘m wel te knijpen. En we hadden al scenario’s dat de boot vol zou zitten, dat we het toch niet zouden redden enz. Op eens bedacht ik mij dat de term Marina Municipal #15 er ook bij had gestaan. Dat kende TomTom gelukkig. Dwars door een woonwijk heen (onze hoop zakte tot op het dieptepunt) kwamen we bij de boulevard aan en in eens……..The Sea Screamer Dolphin Tours….olé olé. Zo waar was er nog één parkeerplek, hadden we genoeg klein geld voor de parkeer automaat en om 15.57 uur (!!) kochten we de kaartjes….En wat waren we blij dat we het gehaald hebben. Het was zo’n gave tocht. De dolfijnen zwemmen achter de boot aan in de golven die de boot maakt. P R A C H T I G. Op open zee gaf de boot vol gas en hebben we hard over het water gevaren, we werden helemaal nat. Het was prachtig weer, dus wat kon ons het schelen… Helaas was het na een uur alweer afgelopen. Om ons wat op te laten drogen hebben we op het strand gewandeld. Ook hier weer prachtige witte stranden. (We hoorden trouwens dat gisteren de tochten niet werden gemaakt i.v.m. de vele regen en harde wind. Wat een mazzel dus en wij hebben gisteren best redelijk weer gehad. Wat een uur rijden al voor een verschil kan zijn) Iets opgedroogd om 18.00 uur de auto weer in en naar een Taco Bell gereden voor weer de heerlijke taco’s en burrito’s. Daarna hadden we nog zin om St. Petersburg in te gaan. In het centrum, aan een meer, zit de grote St. Pete’s Pier. Auto geparkeerd en lopend richting pier. Terwijl we daar liepen zagen we 2 mensen bij wat bomen staan, bleken daar allemaal tamme eekhoorntjes in te zitten….wouw…Mieke helemaal door het dolle…ze aten gewoon uit je hand! Zo leuk en lief. Eigenlijk had ik daar wel uren willen blijven…;-) Op de pier even met de lift naar boven voor mooie uitzichten en toen met een bakkie koffie naar de achterkant. Daar bleek een bandje te spelen. Wat een sfeer! We konden zelfs ons verzoeknummer All Summer Long  van Kid Rock indienen! Het was just another day in paradise voor ons!!! En alsof Mieke nog niet genoeg dieren had gezien, waren hier ook allemaal tamme pelikanen. Het fototoestel heeft overuren gemaakt vandaag. Tegen 22.00 uur waren we helemaal heppiedepeppie thuis.

En dan te bedenken dat we gisteren gebeld werden door Jeroen z’n assistente met het trieste bericht dat Bart (een leuke, vrolijke knaap van 17 die 2 dagen in de week stage loopt bij Jeroen) door zinloos geweld zaterdagnacht in coma is geslagen. Zo triest. Die jongen vecht voor zijn leven, het vreselijke verdriet voor zijn ouders…. Wij realiseren ons maar weer eens hoe goed wij het samen hebben en dat we nadrukkelijk moeten genieten!!

Donderdag gingen we weer een stukje zuidelijker. Tegen 09.45 uur reden we bij het hotel weg. Na ruim 1,5 uur kwamen we bij een hele grote outlet. Hier bezochten we de GAP outlet om voor Roan en Danouk kleren te zoeken. Dit lukte maar met mate. Natuurlijk bij de overige winkels ook even voor ons zelf geshopt. Er zat ook een Disney outlet…….als wij kids hadden gehad kwamen we koffers (en geld haha) te kort. In Orlando had ik een vest aangepast die ik erg mooi vond, helaas zat mijn maat er niet tussen. Heb nog even getwijfeld om de te grote maat te kopen en ‘m te warm te wassen…zo leuk vond ik ‘m, maar toch niet gedaan. Daar kost het vest € 44,95 Nu hingen deze vesten, in diverse kleuren, hier in de aanbieding. Kocht je er één, was de prijs € 19,95, kocht je er 3, dan betaalde je totaal € 30,00!!!!!!!!!!! Tja….dus 3 vesten gekocht. Ik zal ze wel over elkaar heen aan moeten trekken in het vliegtuig, want het past echt niet in de koffer…maar dat is een probleem voor later…..Ondertussen waren we 2,5 uur verder, dus tijd voor koffie. Het was benauwd warm vandaag, zonder zon. Daarna verder gereden en een  uurtje later kwamen we bij ons hotel aan in Naples. Nog nooit zoiets moois gezien. Het complex is in een U vorm gebouwd en er tussen liggen 2 zwembaden met een TUIN er om heen. Misschien is een park wel een beter woord. Zoveel verschillende planten en bloemen, bruggetjes, zitjes en vooral veel kunst. Zo prachtig. Gelukkig was de kamer zelf net zo gaaf.  De kamer heeft een grote schuifpui  naar een eigen terrasje met uitzicht op deze tuin. We hebben even een uurtje gezwommen om wat af te koelen en zijn daarna wat gaan eten bij een lokaal tentje. Na het eten wat door Naples zelf gereden, bij het strand wezen kijken en wat boodschapjes gedaan voor op de kamer. De rest van de avond buiten zitten lezen, onder het afdakje omdat het regende.

Vrijdag konden we voor het ontbijt naar het zwembad. Daar was onder een afdak een buffet neer gezet. Echt heel apart, nog nooit zo gezien. Het was er erg druk en daardoor geen plek meer. Geen probleem, met onze spulletjes gewoon terug naar ons eigen terrasje. Het was vandaag bewolkt en de luchtvochtigheid errug hoog. We waren lui en hebben weinig gedaan die ochtend. Tegen 14.00 uur zijn we naar Marco Island gereden, een half uur van Naples vandaan. Ik had op tripadvisor veel enthousiaste verhalen gelezen over dit bounty eiland. Helaas begon het steeds harder te regenen. Ook konden we weinig van het strand zien omdat de hele kustlijn vol stond met of hotels met privé strand of mega grote huizen met privé strand. En in het centrumpje rond lopen in de stromende regen was ook niet echt aantrekkelijk. Jeroen kwam met het goede idee om naar The Cheesecake Factory te gaan voor koffie met gebak. Die man van mij heeft echt steen goede ideeën……;-) Ook deze keer ( we doen dit maar 1x per vakantie hoor want EN te duur En te veel calo’s) konden we het nauwelijks op, maar wat was het weer lekker. De regenbui was nog steeds niet voorbij en tegenover TCF zat o.a. Macy’s. We hebben niet voor niets die kortingskaart geregeld! Jeroen heeft een gaaf Tommy Hilfiger horloge kunnen scoren voor weinig! Verder wat rond gelopen maar de knip bleef op slot. Omdat we nog steeds erg vol zaten besloten we om niet buiten de deur te gaan eten maar een broodje mee te nemen naar de kamer. ’s Avonds onder ons afdakje gekaart en toen het eindelijk weer droog was een avondwandelingetje gemaakt…helaas zonder Youp…:-(

Zaterdagmorgen werden we wakker met de zon hoog aan de hemel. Wat een cadeautje, want de Amerikaanse Helga van Leur had hele andere dingen voorspelt. Ontbijten deden we deze keer bij het zwembad, te leuk. Daarna onze luchtbedjes opgehaald en genoten van de zon. Je hoort de hele dag hier van die relax sauna-achtige muziek maar daar werd ik op het laatst wel gek van, geen  George Zamfir op z’n panfluit, maar mooi met Jan het water op! Ook nog gezellig met andere Amerikanen (en Duitsers) een prachtige Cuban Lizard op de foto gezet en heel amerikaans ooohhh’s en aaaah’s geroepen…;-) En zoals altijd met ze gekletst…never a dull moment here! Tegen 15.30 uur naar de kamer en na het douchen op pad. Heerlijk gegeten bij weer een plaatselijk restaurant en met gevaar voor eigen leven op de pier van Naples geweest. Het was hier druk met vissers en er werd gevaarlijk met hengels gegooid. Ook nu weer prachtige pelikanen. En de verse vis werd gelijk vakkundig gefileerd, heel apart. Ook hebben we weer door prachtige villa wijken gereden, werkelijk..het paleis Soestdijk is er niets bij…wat een  S C H I T T E R E N D E huizen!  Na een hoognodig bezoekje aan de Walmart zitten we nu ( 21.00 uur) aan de koffie thuis.
 
Ps: mijn collega Marloes vertelde al dat Naples wordt bewoond (met name in de winter) door ouderen, haar vriendin van 48 is hier dan de jongste, en dat is te merken. Het is hier echt heel mooi, ons hotel zo nog mooier, maar er valt weinig te beleven. Toch 2 leuke dagen gehad. Morgen gaan we weer richting de oostkust, naar de plaats Homestead. Van daar uit gaan we op en neer naar The Keys. Eens kijken of we mijn collega Ingmar tegen het lijf lopen, die er op dezelfde dag schijnt te zijn…..

ps: hotels.com heeft het geld al over gemaakt. Kunnen we nog meer kapoote deuren krijgen....;-)

Het volgende verslag zal waarschijnlijk de laatste zijn. Wat vliegt de tijd, het einde komt akelig in zicht.

Veel liefs van Jeroen en Mieke

Foto’s