Oberstdorf 2018 deel 2

Grüß euch miteinander!!

Maandag 16 september

En alweer is het droog, met wel een vestje aan kunnen we prima buiten ontbijten. En we zien nu ook wat meer van de toppen. Het is echt een mooie plek waar we zitten.

Vandaag gaan de hondjes gezellig mee op stap, eerst gaan we naar Riezlern. Daar is een parkeergarage bij de Mpreis en kunnen we ze dus gewoon even in de auto laten. We lopen wat door het plaatsje maar we zijn natuurlijk weer eens te laat op pad gegaan hahah, de winkels sluiten hier 1,5 uur tussen de middag. Prima, dan komt dat later wel.

We parkeren iets verder op bij de Heubergbahn en pakken de stoeltjeslift naar boven. Wat is dat toch altijd mooi om te zien hoe de doggies alle geurtjes op snuiven. En mooi om te zien hoe Youp z’n lijf helemaal trilt van opwinding en zijn ogen er zo wat uitpuilen terwijl Yill gewoon rustig naast me zit. Wat een verschil in karakter.

Boven blijkt er niet zoveel te doen, wandelen we wat rond en gaan we op een bankje van het uitzicht genieten. Helemaal helder is het nog niet maar we zijn hier allang blij mee. De jas kan zelfs uit. Heerlijk. We gaan weer naar beneden en rijden dan naar het uiterste puntje van dit dal. Daar is het te druk om een leuk plekje op een terrasje te krijgen. Prima, dan nemen de tip van Hans ter Braak ter harte en rijden naar Café Walserblick, wat hoger op de berg. We genieten hier van een kopje soep en het uitzicht.

We kijken nog even bij de Ifenbahn maar het begint te miezeren en het trekt dicht, dus heel veel zin om deze baan te nemen heeft het niet. Daarom gaan we lekker weer bij een watertje er uit en kan Yill weer het water in.

Als we weer richting huis rijden liggen ze allebei te pitten. We gaan thuis lekker aan de koffie op het balkon en lezen een tijd. Begin van de avond rijden we Oberstdorf in, onze favo bezigheid om een beetje de supermarkten af te struinen en wat willekeurige straatjes in te rijden. We kijken bij de beroemde skischans. Enorm indrukwekkend hoe hoog en steil! We rijden per ongeluk langs een Döner Kebab zaak en we eten er heerlijk. We sluiten af met een mooi weggetje waar we mooi zicht op het verlichte Oberstdorf hebben. Het was een heerlijk dagje.

Dinsdag 17 september

Lekker weer ontbijten op het balkon, douchen en de honden goed uitlaten. Deze keer zijn we wel op tijd in Riezlern, parkeren weer bij de Mpreis en lopen wat door het centrum. We kopen niets maar er zijn een paar leuke winkeltjes. Het zonnetje schijnt waterig en er is plek op een leuk terrasje, dus daar zitten we even met onze koppies richting zon. Dan rijden we iets verder naar Mittelberg waar we een dagkaart voor het parkeren kopen ( € 3.00) We gaan met de Walmerdingerhornbahn naar 1996 meter hoogte. Het is zo’n grote gondel en binnen no time zijn we boven. Ze hebben sinds kort een uitkijkplateau en daar kijk ik even. Aan de achter kant van de top kun je ook mooi “ver” kijken. Het is echt niet normaal op hoeveel toppen je hier zicht hebt. Echt schitterend. We lopen een stukje en gaan lekker languit op zo’n mooie “golvende” bank. WOUW!!

Na een tijdje gaan we weer naar beneden en lopen door het plaatsje. Iets verder op kun je met een stoeltjeslift omhoog, altijd leuk! Boven is er een prachtig terras en nemen we een heerlijke Wurst und Käse platte. En maar genieten van het uitzicht. We gaan weer terug en rond een uur of 4 zijn we thuis. Doggietime: achter ons huis spelen we met de bal en daarna een bakkie op het balkon. Om 17.00 uur gaan we weer op pad, terug naar het Wildpark van van de week. Om 17.45 uur is het voedertijd. We verwachtten er eigenlijk niet zoveel van, maar wat is het super!! De man die van alles verteld heeft humor en verteld vol passie. Het is een particulier bedrijf en ze doen de opvang van dieren die om wat voor reden niet meer terug kunnen in het wild. Het is een groot terrein en we klimmen en dalen goed. Je loopt er dus gewoon tussen, tussen de herten, de geiten, de gemsen, de steenbokken, enz enz. En hij haalt een redelijk tamme das uit een kooi die hij voert en het voer wordt steeds gejat door de kippen die er ook lopen. Echt hilarisch. Het duurt ruim 1,5 uur, dat hadden we totaal niet verwacht. Super leuk dit! Thuis flansen we een simpele maaltijd in elkaar en zitten we heeel erg blij op de bank!

Woensdag 5 september

Vandaag een wat sneller ontbijtje, douchen en de doggies uit. Om 09.40 uur zijn we bij de Nebelhornbahn in Oberstdorf. Het is stralend weer, precies zoals voorspeld, en dus DE dag voor deze kabelbanen. Het is er mega druk, we sluiten aan bij de rij wachtenden en 50 minuten later gaan we de gondel in. (Na ons werd de rij veel langer en ik schat dat de wachttijd dan wel 1,5 uur is…. Het is net Disney) Niet heel leuk met hoeveel mensen tegelijk je er in moet, maar het is niet anders.  We hebben mooi zicht op de skischans en dan gaat het al snel steil omhoog. We willen helemaal naar de top en dan moet je 2x overstappen. Dat doen we en dan zijn we op 2200 meter. Sinds 2016 zit hier een restaurant met een mooi terras met zo’n glazen wand. Je hebt hier een waanzinnig uitzicht op 400 toppen.

Ze staan allemaal genoemd op die glazen ruit en terwijl Jeroen wat te drinken haalt leer ik die 400 namen even uit mijn hoofd…. Man man wat is het genieten zeg…. Kan me niet herinneren dat we ooit ergens zijn geweest waar je zoveel toppen in één keer kunt zien… Nadat we een tijdje hebben gezeten wandelen we wat rond. Aan de achterkant loopt nog een “spektakulärer Nordwandsteig” waar je overheen kunt en waar je ook weer een heel mooi uitzicht hebt. Jeroen haakt hier af met zijn hoogtevrees. Ik beklim nog even de route naar het kruis en laat me als de heilige Maria op de foto zetten.

We gaan het 1e stukje weer terug en lopen dan op 1900 meter rond. We zien heerlijke ligstoelen en kijken een poosje naar de parachutespringers. Het is gewoon warm! Dan nemen we weer de lift en gaan er bij de 2e stop uit. Hier wandelen we richting de koeien die we vanuit de lift zagen en een meertje. We zien dat wanneer een moeder een foto wil maken van haar dochter vlak voor de neus van de koe, dat de koe daar niet van gediend is en geeft het kind een duw(tje) in de rug. Kind brullen natuurlijk, wij lachen natuurlijk! Na een tijdje lopen we terug en pakken de laatste gondel, met een schitterend zicht op Oberstdorf. Wat een prachtige tocht was dit. Goed dat we deze vandaag pas hebben gedaan, van goed naar beter naar best zeg maar. Ondertussen hebben we flink honger en gaan eten bij een pizzeria. We lopen Oberstdorf door, kopen weer een koe voor de verzameling en natuurlijk kijken we even bij Choco. Ooit in beeld geweest bij “Ik vertrek” en na een paar jaar verkocht aan andere Nederlanders. Leuk om weer te zien.

Om 15.30 uur zijn we thuis, doggies blij! We drinken koffie op ons balkon en einde van de middag gaan we weer naar het water. Zo’n leuke uitlaatplek willen we thuis ook!

Om 19.30 uur rijden we naar Mittelberg. In een open, overdekte koepel, speelt vanavond een blaasorkest. Dat willen we wel eens mee maken. Het komt met bakken uit de lucht maar we gokken er op dat het door gaat en droog wordt. En dat klopt. Het is echt heel mooi zo, eerst in de schemer met die mooie bergen er achter en later in het donker. Ook de Alphornblasers zijn er bij. Maar we hebben het met een half uurtje wel gezien. Deze muziek spreekt ons niet aan. Maar leuk om gezien te hebben en mooi dat zoiets hier kan!

Donderdag 6 september

Allemachtig, wat slapen we toch slecht hier… We zijn er gewoon chaggie van. BAH! We laten de honden uit en rijden even naar de Lidl voor broodjes. Natuurlijk ontbijten we weer buiten, het weer is prima. Tegen 10 uur gaan we op pad. We gaan naar Immenstadt en parkeren de auto in een parkeergarage zodat het voor de hondjes niet te warm is. En wat een goede keuze om te gaan winkelen! Takko Fashion heeft allemaal Mickey kleding. Ik koop sokken en een Hoody. I’m very happy!! Ook struinen we even bij Müller rond waar we 2 grote ballen (à € 1.00 stuk) kopen voor de hondjes. We doen even koffie op een leuk terrasje en shoppen verder. Ik scoor nog een leuke broek en een shirt. We gaan terug naar de parkeergarage en met onze Gästekarte hadden we hier gratis parkeren, TOP! We zetten de navi op Pfronten. Daar willen we zaterdag naar toe vanwege de Almabtrieb (of Viehscheid zoals ze het ook wel noemen) en we willen eens informeren waar we dan het beste kunnen parkeren en zo. Het rijdt er schitterend naar toe. Onderweg even er uit met de honden en van de zon genieten. In het plaatsje bij de Tourist Information zelfs een brochure gekregen, het is een enorme happening elk jaar. Ik wist nog van een paar jaar geleden dat we een mooie route konden rijden waar we gegarandeerd koeien over de weg zouden zien, dus richting Grän in het Tannheimertal. En ja, daar zijn ze al… ZO GAAF!

We parkeren en gaan zelfs even met Yill in een watertje. Zij is altijd bang voor de koeien en als er al één nieuwsgierig komt kijken rent ze terug, zo komisch. In Grän gaan we even naar de Mpreis voor een stokbrood, vleeswaren en jus d’orange en gaan een eindje verder op picknicken. We rijden langs ons appartement van 2016 en gaan een klein weggetje omhoog. Hier is niemand in de buurt en kunnen we prachtig met de nieuwe bal spelen. Wat kan geluk soms simpel zijn!!

17.15 uur zijn we thuis. We kunnen nog prima even buiten zitten en ik typ alvast dit verslag. We gaan straks eten bij de Mac en dan plaats ik dit verslag en hopelijk kan ik wat foto’s uploaden.

De dag die chaggie begon eindigt stralend!

Liebe Grüsse

J&M