Oberstdorf 2018 deel 3

vrijdag 7 september

We zullen jullie niet vermoeien met geklaag, maar man man wat slapen we toch slecht. En dan regent het ook nog… We ontbijten met de dingen die we nog in huis hebben en kijken wat tv. Het plan was om naar de markt in Hirschegg te gaan, daar zouden ook de Alphornblasers weer zijn, maar dat zien we niet zo zitten met dit weer. Ik zie dat het weer aan de Bodensee wel goed is, dus het besluit is gauw genomen. We douchen en gooien de hondjes in de auto en gaan. Na Oberstaufen rij je een prachtig stuk van de Alpenstrasse en de zon straalt ons tegemoet. Onderweg er nog even uit om de hondjes te laten rennen.

https://jeroenenmiekedijkers.reislogger.nl/video/yill-geniet-nieuwe.41689

Het laatste stuk naar Friedrichshafen is best druk en we zien de borden staan dat je met de auto op de boot naar Zwitserland kunt. WOUW, dat gaan we ook doen. We kijken even bij de ingang en op internet naar de dienstregeling.

We parkeren in een parkeergarage en we lopen het centrum in. Eerst een bakkie op een terrasje en dan via een leuke winkelstraat naar de promenade. Allemaal terrasjes, kleine winkeltjes en een uitkijktoren. En heerlijk weer. We slenteren hier wat rond maar we moeten een beetje op de tijd letten. Note to ourselves: ooit nog eens terug naar Friedrichshaven.

We gaan terug naar de auto en treffen onze doggies in diepe slaap aan. Lief! We rijden een klein stukje terug en komen precies op tijd aan rijden, we kunnen zo de boot op.

Nadat we uitvaren gaan we naar het dek en genieten van het uitzicht. We moeten Yill echt aan het halsband vasthouden, ze ziet het water en wil er wel zo inspringen…levensgevaarlijk. Het is echt heerlijk op de boot, lekker in de zon zitten terwijl het in Oberstdorf regent.

We zien Friedrichshaven langzaam verdwijnen en het plaatsje Romanshorn komt dichterbij en daarmee dus ook Zwitserland…. Het laat mijn hartje altijd sneller kloppen! Maar op eens slaat mijn hart wel heel hard…. We hebben helemaal geen paspoorten bij ons….ai… gaat dit problemen geven? Met toch een kriebeltje in de maag rijden we ruim een uur later de boot af maar er is geen douane te zien…pjieuw….

We hebben even ruzie met onze navigatie die we op vermijd tolweg zetten (geen autobahn vignet voor Zwitserland en Oostenrijk) want die wil ons helemaal via Konstanz om de Bodensee laten rijden. Zo zouden we nog ruim 4 uur moeten rijden???? Maar ik weet dat het korter kan, gewoon terug naar st Margreten en daar Oostenrijk in. We doen het even via de navigatie van de telefoon en dan is de route 2,5 uur. Ik ga nog even snel de Zwitserse Lidl in maar helaas, ze verkopen geen Engadiner Nusstorte. We rijden prachtig langs het water en door leuke plaatsjes. Als we dan weer in Oostenrijk zijn doen we wat boodschappen voor onderweg morgen.

We zijn om 20.00 uur thuis. Wat een toffe dag en route! Terwijl Jeroen Mac & Cheese maakt pak ik de koffer in. Samen ruimen we de rest op, goh wat een zooitje heb je toch na 1 week en om 21.30 uur is de auto gepakt.

Zaterdag 8 september

Om 06.15 uur gaat de wekker….nog 1x snoozen en dan echt er uit. Om 07.15 uur rijden we bij het appartement weg, op naar Pfronten. De zon schijnt al en overal hangt nog van die dauw...prachtig gezicht. Wat ga ik de bergen missen!!!!

We ontbijten in de auto en om 08.15 uur hebben we een mooie, koele plek, in een gratis parkeergarage. Fijn, hier kunnen we de hondjes wel even achter laten. Het is al best druk en we lopen naar een plek waar we de koeien van beide kanten kunnen zien komen.

Wanneer de koeien en schapen van de almen naar de boerderijen worden teruggebracht, wordt dit op een grootse en traditionele wijze gevierd. In september vindt weer de jaarlijkse Almabtrieb plaats.   De Almabtrieb is een vast onderdeel van de boerentradities en vindt elk jaar plaats. De Almabtrieb symboliseert het einde van de tijd op de almweides en het begin van de staltijd (winterperiode). Het prachtig uitgedoste en met bellen, bloemen, linten en spreukenbordjes versierde vee wordt onder begeleiding van de 'Moarkuh' (de leidkoe) teruggebracht naar de stal. De Moarkuh wordt gevolgd door koeien, kalfjes, stieren, jonge ossen en kleinvee zoals schapen en geiten.

Wanneer er in de familie van de boer of bij het vee een sterfgeval heeft plaatsgevonden wordt de tooi van de dieren weggelaten. Een bont versierde tooi is dus een teken dat het seizoen goed is verlopen. Hoe uitbundiger de dieren getooid zijn, des te groter is het aansluitende feest. De oorspronkelijke betekenis van dit feest komt nog steeds sterk naar voren: de Almabtrieb is een dankbetuiging aan de Schepper, dat hij het vee voor alle onheil behoed heeft.

Om 09.00 uur zou het starten. Terwijl we staan te wachten wordt het drukker en drukker. Het geheel wordt aan elkaar gepraat en die man verteld ook dat 09.00 uur een richtlijn is, omdat de koeien zich niet laten dwingen om bijvoorbeeld harder te lopen. En sommige koeien hebben al een route van 4 uur er op zitten (!!). Eerst komt de blaaskapel langs en dan de koeien. De voorste koeien zijn mooi versierd, de rest draagt gewoon de grote koebellen. Voor we het weten is het voorbij.

https://jeroenenmiekedijkers.reislogger.nl/video/almabtrieb-pfronten-2018.41686

We lopen het feestterrein op en zien de “leidkoeien” vast gebonden staan en we hebben hier echt het gevoel dat het “lijdt koeien” zijn.  Misschien zien wij dat verkeerd hoor en we willen ook beslist geen commentaar op deze traditie geven (er is al genoeg gezeur over de Zwarte Piet) 

Dan is het alweer tijd voor de 2e alm en zien we ook deze koeien langskomen. Deze zijn wel wat wilder en moeten goed in gedrang worden gehouden.

https://jeroenenmiekedijkers.reislogger.nl/video/almabtrieb-pfronten-2018.41694

https://jeroenenmiekedijkers.reislogger.nl/video/almabtrieb-pfronten-2018.41688

Om 11.00 uur zijn we weer bij de auto. We vinden het super dat we het eens gezien hebben, het weer zat mee, we stonden mooi vooraan, maar een beetje een dubbel gevoel houden we er wel aan over. We zetten de navi op “thuis” en zien dat we er om 18.00 uur zouden kunnen zijn. We zijn er nog steeds niet uit of we nog ergens zullen overnachten. KWW dus. We gaan rijden maar eerst een grote bak koffie. En de honden weer even lekker laten rennen. We kiezen er deze keer voor om de A7 de hele weg te volgen en op wat baustelles na rijdt het prima door. We gaan er een keer vaker uit dan normaal, in Altenberge sluiten we traditioneel af met een Currywurst und Pommes en om 19.45 uur zijn we thuis.

Conclusie:

Het kan natuurlijk niet onze Italië vakantie vervangen maar we hebben genoten van de omgeving. Vanaf zondagmiddag eigenlijk ook goed weer gehad. Veel kabelbanen gedaan, dat is echt wel een voordeel met zo’n gratis kaart. Helaas viel het appartement vies tegen.

En onze doggies waren geweldig!! Met deze temperaturen kunnen ze vaak mee, in de kabelbanen en op de boot, ze gedroegen zich voorbeeldig.  Maar ze moeten net als wij nu thuis even bijkomen van de vakantie…..

De aftelapp staat op 110 dagen. Dan gaan we Jeroens cadeautje voor zijn 50e verjaardag verzilveren!

Bedankt weer voor het meelezen en de leuke reacties op het blog of via de app.

J&M💏

ps: er staan nog een paar meer video's op nu ik weer normaal internet heb.😉😉