Oostkust Amerika 2016 deel 6

Hallo allemaal,

Zondag 15 mei

Ik zie altijd beren op de weg!

We nemen een karig ontbijtje op de kamer, douchen en checken uit. Om 10.00 uur rijden we de snelweg op richting Front Royal. In deze plaats zit de (noordelijke) ingang naar de Skyline Drive door het Shenandoah National Park. We gooien de tank nog even vol. De benzine is hier spotgoedkoop! $2.06 voor een Gallon. Dus rond de €0.55 voor een liter benzine… Let’s hit the road hahaah. Ook kopen we nog wat frisdrank en wat voor de lunch.

En dan betalen we de $20.00 entree en rijden we om 12.00 uur de Skyline Drive op.

Eigenlijk best wel gespannen, want zouden we beren zien?? De weg is schitterend tussen de dikke bossen door met om de zoveel mijl een uitkijkpunt. Het is een mooie zonnige dag maar de temperatuur daalt steeds verder. We hebben allebei heel optimistisch de korte broek aan en dat is aardig fris met 5C….. Op een gegeven moment zie ik links van me, in het bos 3 donkere “plekken”… Ondanks dat je maar 35 mijl per uur rijdt zie je natuurlijk niet alles. Ik zeg tegen Jeroen…volgens mij zag ik beren. Hij zegt…. Aahh, dat geloof ik niet. Ik twijfel maar besluit om toch midden op de weg te keren. We rijden stapvoets terug en ja hoor….. 3 beren zo’n 15 meter van ons af. JOE HOE!!! Ik zet de auto in de berm en we schieten filmpjes en foto’s. De beren kijken af en toe onze kant op, maar het interesseert ze blijkbaar niets. Ondertussen zijn er diverse auto’s gestopt en staat iedereen volop te fotograferen. Ik klets nog even met een vrouw die hier vaak komt en zij vertelt dat deze 3 beren een jaar oud zijn. Vol adrenaline rijden we verder. We gaan bijna bij elk uitkijkpunt even van de weg af en na een tijdje zien wij een paar auto’s in de berm. Deze keer een moeder beer met 2 cubs. Ook alweer zo gaaf!

Na 51,9 mile zijn we bij ons hotel (Big Meadow Lodge)  en het is 16.00 uur.We checken in en gaan naar onze kamer. ECHT TE LEUK. Alles van hout, klein en knus ingericht. En we kijken helemaal uit over het dal. Wat een schitterende plek. We kunnen er niet over uit. Ondertussen is het hard gaan waaien en heul koud. Maar toch gaan we op pad. Er loopt vanaf hier een korte wandelroute naar het hoogste punt van het Shenandoah park. En daar hebben we een top uitzicht. Dan stappen we nog even in de auto om naar het amphitheater te rijden. We rijden nog geen minuut en Jeroen ziet een hert. We stappen uit en we volgen haar. Ze ziet ons wel maar graast rustig door. Uiteindelijk ben ik zelfs op 3 meter afstand. (Terwijl ik film zeg ik 10 maar afstanden inschatten is niet mijn ding, Jeroen zegt dat ik op 3 meter afstand was). Dit is natuurlijk ook weer te gek! Het theater zit dicht en dus gaan we terug naar onze kamer. We zetten koffie en nemen deze mee naar de gemeenschappelijke ruimte. Hier staan allemaal schommelstoelen, banken en tafels, er liggen boeken en je kunt er spelletjes spelen. EN…hier is wifi. We zitten een tijdje en gaan dan in het restaurant eten. Tjonge jonge, we zullen jullie niet vermoeien met de moeizame slome bediening, maar het was niet wat. Het eten was koud wat we kregen en hebben we terug laten sturen naar de keuken….

Na het eten lopen we nog even naar de souvenierwinkel. Terwijl we weer naar buiten gaan lopen er gewoon 3 herten voor onze neus. Ze zijn echt mensen gewend, ze zijn niet bang en gaan ook niet echt voor een auto aan de kant. Ook deze “achtervolgen” we om te filmen. TOP!

Om 20.30 uur treedt hier beneden in de bar een country zanger op en het is zo leuk en gezellig dat we blijven zitten tot sluitingstijd.

Wat een geweldige dag. Deze krijgt een gouden randje!

Maandag 16 mei

De dag kreeg een gouden randje… de nacht niet. We kregen de verwarming in onze kamer niet uit en dus was het een sauna. De 2 één persoons bedden waren scheef en lagen niet lekker. Kortom, een K&*U@^T nacht. We hebben nog een klein beetje cereals en met de koffie uit onze kamer zitten we in een waterig zonnetje wat te ontbijten. Het is 5C. Maar alles voor het uitzicht! We checken uit en hebben in de hal nog even app contact met het thuisfront.

En dan gaan we de resterende 51 miles rijden. Prachtig weer in ieder geval om beren te zien. We stoppen weer af en toe voor het weidse uitzicht en dan zien we een auto voor ons in de berm staan. Herten aan de andere kant van de weg. Terwijl wij de camera’s in de aanslag hebben lopen ze het dichte bos in en zien we alleen nog hun kontjes. Niets aan te doen. We rijden een dik half uur als Jeroen roept, STOP! Een beer in de berm. Ik sta bovenop de rem, gooi de auto in de achteruit en ja hoor, daar zittie. Hij gaat inmiddels iets verder bij een boom zitten maar we zien ‘m goed en kunnen foto’s en filmpjes maken. YES, weer één! En weer een half uur later ontdek ik nòg een hert. Maar daar blijft het bij. We dalen gestaag en uiteindelijk zit de Skyline Drive er op. We zetten de TomTom op “vermijd snelwegen” en rijden via Waynesboro naar Staunton. Ondertussen hebben we erg honger en eten we een broodje bij Arby’s. Kan me niet herinneren dat we hier eerder waren maar een echte aanrader. We krijgen ongevraagd senioren korting hahaahah…de 50 komt wel heel erg in zicht ondertussen, maar senioren korting???

 Daarna rijden we naar ons hotel (Howard Johnson Express Inn Staunton) . We brengen de koffers naar de kamer en kijken wat foldertjes door. Eerst gaan we maar eens met de Trolley door het stadje. Deze blijkt gratis te zijn voor toeristen. Leuk. Het ritje duurt al met al 20 minuten en dan heb je Staunton wel gezien.

We lopen naar beneden (het klimt en daalt hier aardig) en lopen door Historic Downtown. We zijn op zoek naar een nummerplaat van Virginia voor onze verzameling nummerplaten. We gaan een 2e handswinkel binnen en zij heeft echte nummerplaten. Dit is niet wat wij zoeken en zij verwijst ons naar een “Made in Virginia” winkel. Daar moeten we wel met de auto naar toe, dus lopen we weer terug naar ons hotel. Helaas heeft ook deze winkel ze niet maar ik koop er wel een gave Hoody (trui).

’s Avonds eten we bij de Taco Bell (hier kun je me voor wakker maken!!) en brengen we de rest van de avond op de kamer door. We zijn moe en willen even niets.

Dinsdag 17 mei

Voor de verandering regent het hard als we wakker worden. Mooi, we draaien ons nog een keer om, ontbijten kunnen we tot 10.00 uur. Dat is prima voor elkaar hier. Dik 11.00 uur rijden we weg. We gaan naar Virginia Safari Park (Drive-Thru). Het is een uur rijden.

Maar vlak voor het park zit Pink Caddilac Diner. Hier gaan we koffie drinken. Dit is TE leuk om aan voorbij te gaan.

Het is iets na 13.00 uur als we het park binnen rijden. Je gaat met eigen auto door een gebied van 180 acre met 27 verschillende dier soorten. We hebben een bak voer bij de ingang gekocht en je krijgt er een apart bakje bij zodat je steeds opnieuw kunt vullen. EN DAN…. Komen de Lama’s, herten, zebra’s enz. bij je auto bedelen om voer. Ik deed zo wat in mijn broek van het lachen….het was zo V E R S C H R I K K E L I J K gaaf!!! Sommige beesten gaan gewoon met hun hele kop in je auto.

Lama’s blokkeren gewoon de weg, struisvogels kijken nieuwsgierig naar binnen. Je weet niet wat je ziet!!! (we hadden dit ooit al eens in Arizona gedaan, Out of Africa park, deze is misschien nog wel leuker). Het bleef miezeren dus de beesten waren nat en smerig en binnen een kwartier onze auto ook, net als wij hahaahah. Kon ons niets schelen, dit was echt te gek. Het was heel erg rustig, dus we konden alle tijd nemen om overal erg lang te staan en 100.000 filmpjes en foto’s te nemen….LOL. Nadat we het hele rondje hadden gedaan zijn we naar een ander gedeelte gelopen, waar ook nog allerlei dieren zitten. Apen, leeuwen, giraffen enz. Ook erg mooi, we hebben een hele tijd bij de aapjes staan kijken. Maar goed, ze zitten wel in hokken. De overige dieren hebben dus veel meer vrijheid. Nadat we ook nog even in de giftshop hebben gekeken hebben we het hele rondje nog een keer gereden. Tot het voer op was. Op de parkeerplaats ging er een heel pak zakdoekjes en een fles water op om de auto weer een beetje schoon te krijgen (binnenkant)…schitterend!

Dit park ligt in de plaats Natural Bridge en deze plaats staat ook bekend om zijn natural bridge. We reden daar naar toe en we gingen het visitorscenter in.

Hè, echt balen. Ze hebben hier natuurlijk ook iets commercieels gemaakt , je kunt niet zelf er naar toe. Je moest per persoon ruim $20.00 dollar entree betalen. Het regende nog steeds, dus we besloten dat het ons niet waard was. Wel jammer, had de natuurlijke brug graag in het echt gezien.

Tomtom op hotel gezet en binnen een uur reden we Staunton weer binnen. Nog even in de Staunton Mall gekeken maar 80% van de winkels stond leeg. Ondertussen hadden we honger en hebben we gegeten bij Cici’s pizza. (Deze keer een schone, rustige Anneke!).

Om 20.00 uur waren we terug op de kamer en hebben we alle filmpjes terug gekeken. De tranen liepen me echt weer over de wangen. Wat was dit genieten zeg! Geen mooi weer vandaag, wel een gouden randje dag!

Morgen nog een volle dag regen. We rijden dan van Staunton naar de kust, naar Virginia Beach. Daarna schijnt het iets beter te worden….

Mocht je tijd te veel hebben……… er staan veel nieuwe filmpjes op de blog.

En sorry...beetje veel foto's toegevoegd...ik kon geen keuze maken hahaah

Groetjes

J&M

Ps: we genieten van alle leuke reacties!