Tannheimer Tall Oostenrijk deel 1 (juli 2016)

De 7 weken zijn weer omgevlogen en dus is het alweer zover: onze Oostenrijk vakantie. We gaan 14 dagen naar het Tannheimer Tal. Een voor ons onbekend gebied.

Donderdag 14 juli werkt Jeroen nog de ochtend. Ik had gelukkig al vrij en kon de laatste dingen in huis doen, broodjes halen voor onderweg en natuurlijk de auto in pakken.

Om 14.00 uur zijn we vertrokken en moeten we de 1e 425 km afleggen. Het is redelijk druk en natuurlijk zijn er baustelles. We drinken na 2,5 uur koffie en eten onze broodjes op. We stoppen vlak voor ons hotel nog 1x om de honden even uit te laten en dan zijn we om 19.00 uur bij ons “kasteeltje” Heidi’s Häuschen in Schollbrunn. Een heel hartelijk ontvangst en we kijken onze ogen uit hoe mooi het hier is. De kamer is piep klein maar voldoet voor één nacht prima. We laten de honden eten en daarna uit en wandelen dan het dorpje in. In restaurant Zur Sonne (hoort ook bij de familie die het hotel runt) nemen we nog wat lekkers. Ik cappu met apfelstrudel en Jeroen cappu met een Bauern Teller. Het is werkelijk één en al vriendelijkheid in dit dorp en de prijzen zijn nog van voor de oorlog…hahah. Om 23.00 uur gaat ons lichtje uit.

Vrijdag 15 juli

We hebben niet echt tof geslapen maar we doen het er maar mee. Ik word wakker met keelpijn… Ontbijten kunnen we ook bij Zur Sonne en ook nu weer top voor elkaar. Nadat we de honden hebben uitgelaten gaan we om 09.15 uur op pad. 125 kilometer te gaan naar onze eerste stop. We draaien na 5 minuten de A45 weer op en staan bij het invoegen al in de file. Echt…heel Duitsland staat op zijn kop qua werkzaamheden. Uiteindelijk zijn we om 11.00 uur in Rothenburg Ob Der Tauber. Als iemand nog een tussenstop zoekt in zuid Duitsland…..ga dan Rothenburg bezoeken! Het is hier P R AC H T I G! We lopen door één van de openingen van de muur die heel de binnenstad omringt en slenteren door kleine straatjes. Allemaal mooie panden en aparte winkeltjes. We schieten foto’s, vooral op de plek waar mijn ouders al jaaaaaaren een afbeelding van hebben hangen. We drinken nog even koffie en moeten dan echt terug naar de auto i.v.m. de honden (die natuurlijk gewoon liggen te pitten). Ohja, en heel de Aziatische bevolking wordt hier met busladingen uitgelaten. Borden in de winkels zijn er zelfs op aangepast.

We stellen de navigatie in op Schattwald, Oostenrijk en moeten nog 246 kilometer. Sommige stukken zijn druk, andere stukken kan het gaspedaal eindelijk eens wat dieper in. Het weer wordt steeds slechter en met wat miezerige regen en met 9C komen we om 14.30 uur aan. Ai, dit valt wat tegen… het huis (waar we een appartement van huren) ligt wel heel dicht op de grote straat. We weten dat de eigenaresse er niet is en er hangt keurig een briefje met sleutel.

We hebben een appartement op de 2 verdieping aan de achterkant van het huis en het vervelende gevoel is meteen verdwenen. Het is een prachtig appartement, heel modern en van alle gemakken voorzien. En natuurlijk met groot balkon en een heerlijk uitzicht. Na een half uur staat alles op z’n plek en zitten we aan de koffie.

Einde van de middag rijden we even naar de MPreis in Tannheim voor de eerste boodschappen en kijken even wat in de omgeving. Het is gelukkig droog. Dan spreken we ook de eigenaresse en ontvangen we de wifi code. E I N D E L I J K weten we de loting en lezen we dus dat Heracles donderdag 28 juli thuis tegen Fc Arouca moet. Komt dus heel erg goed uit!

Jeroen kookt een “3 gangen menu” (meloen met ham, broodje Bratwurst en vruchten yoghurt) en dan gaan we een heel stuk met de honden wandelen. Als we het appartement uit lopen en de straat over steken lopen we zo naar een watertje (de Tann) en daar is een prachtig pad aangelegd.

We zijn moe (ik voel me heul erg moe) en liggen om 23.00 uur in bed.

Zaterdag 16 juli

Met op griep lijkende klachten word ik om 04.00 uur wakker…. Mijn hoofd zit vol watten en mijn neus zit dicht…en helaas kan ik ook niet meer goed slapen. Om 06.30 uur sta ik op en ga op het balkon de heerlijke frisse Oostenrijkse lucht in ademen. Na het ontbijt wandelen we een stukje en daarna gaan we in de infrarood cabine die door gasten gebruikt mag worden. Wat een luxe en wat een zaligheid. Na 30 minuten gaan we terug en slaap ik nog weer een uurtje. BAH, dit had ik zo niet gepland!!

Na een warme douche kleden we ons aan en gaan met de doggies op pad. Schattwald ligt net 2 kilometer over de Duitse grens en dus rijden we naar Duitsland voor de boodschappen. Scheelt gewoon teveel. Maar eerst een korte pas, joehoe! (De Oberjochpas is een 1180 meter hoge grenspas tussen Duitsland en Oostenrijk. De pas ligt in de Allgäuer Alpen, bij de plaats Oberjoch en verbindt het dal van de rivier de Ostrach bij Bad Hindelang met het Tannheimer Tal bij Schattwald) De zon begint aardig te schijnen en het is dus genieten van de mooie wegen en de toppen rondom. Ik ben gewoon THUIS! Bij de Lidl in Sonthofen slaan we wat boodschappen in en bij de Müller koop ik wat stoom-middelen en keeltabletten. We besluiten dat we gewoon wat broodjes en drinken halen en gaan dit onderweg op eten. We rijden richting Oberstdorf en zien de verse sneeuw op de toppen. We hoorden al op de radio dat er 15 cm verse sneeuw was gevallen! We vinden een leuke plek met bankje aan een beekje en vermaken ons daar een klein uurtje. Natuurlijk baggert Yill weer heerlijk door het water.

Thuis drinken we koffie op het balkon en doe ik weer even een dutje. Jeroen kookt dit maal een “echte maaltijd” die we ook buiten op kunnen eten. De weersvoorspellingen zijn in ieder geval voor de komende 4 a 5 dagen goed.

En morgen maar gewoon gezond weer op…..

J&M