De vele staten reis 2014 deel 7

Hallo allemaal, vanuit Houston ons één na laatste verslag.

Zaterdag:

Nog niet eerder hebben we zo'n uitgebreid ontbijt gehad als bij dit hotel. Geen van de Valk toestanden hoor maar toch. ( “vroeger” hadden de Amerikaanse hotels nooit een ontbijt, toen begonnen ze met koffie en toast en tegenwoordig heb je bij bijna alle hotels wel een ontbijt er bij. Bij de iets luxere zoals dit hotel zelfs een hot breakfast)

Het weer is hier qua temperatuur geweldig, begin 30C met een heerlijk windje. Wolken en zon wisselen elkaar af. Jeroen heeft zich weer eens in het zweet gewerkt in de gym en ik ben vast richting zwembad gegaan en heb met wat vriendinnetjes ge-appt.

Elvis song ooit:

You'll never know

What heaven means

Until you've been down to new orleans

Dus begin van de middag gingen we op pad. Na een klein buitje werd het broeierig warm. Ik had van te voren wat gelezen over het parkeren in N O. Het zou overal duur zijn. We zien het wel, het is niet anders. De TomTom zetten we op Canal street. In N O hebben ze Streetcars (trams) waar je voor $3.00 p.p. de hele dag mee kunt. Toen we Canal street op reden was precies daar het start en eind punt van deze tramroute. We hebben echt gezocht naar parkeermeters en borden of je er niet mocht staan, maar we konden niets vinden. Dus de auto geparkeerd, dagkaartje gekocht en there we go. Wat leuk in de tram, we kregen al een mooi beeld van N O. Op de halte van Bourbon street er uit. Dit hele gedeelte heet French Quarter en is vooral bekend om zijn muziek en haar keuken (heel N O trouwens). Zacht uitgedrukt dat het WARM en DRUK was! Ons eerste doel was de beroemde beignets eten. Het is een soort oliebol en je krijgt ze altijd per 3. Ik vond ze lekker, Jeroen nog niet zo. We zaten op een leuk terras bij Café Beignet at Music Legends Park. Gelukkig was er nog een plekje vrij in de schaduw. Een bandje speelde lekkere nummers en natuurlijk waren de tv's afgesteld op voetbal en zagen we een stukje van Duitsland – Ghana, wat leuke taferelen en gesprekken opleverde met de andere toeristen. We hebben natuurlijk wel even duidelijk gemaakt dat HOLLAND the world cup gaat winnen....hahhah.

Daarna zijn we aan de wandel gegaan. En dat kan ik moeilijk uitleggen, het is een hele aparte sfeer hier in N O. Er zijn veel voodoo shops, zeer on-amerikaans heb je hier hoerenketens, zoveel bars waar bandjes spelen en er al volop gedanst en gezopen wordt. O V E R A L liggen zwervers, overal heb je leuke straat artiesten. De panden zijn prachtig met gietijzeren gevels, we hebben prachtige parken gezien, de mooie st. Louis Cathedral, de Mississippi River, we hebben alle tram routes gedaan en prachtige huizen gezien. Om onze voeten rust te geven en even uit de warmte te kunnen zijn we bij Starbucks voor het raam gaan zitten en hebben van alles voorbij zien lopen. Echt hilarisch. Toen weer een stuk van Canal street gelopen, waar je de skateboarders angstaanjagende toeren zag uit halen. Al met al een super gave stad (behalve dat het door de warmte op veel plekken naar pis stonk).

We hebben verder niet het gebied bekeken wat nog steeds last heeft van de gevolgen van Katrina en later Gustav, maar alleen al het idee dat er nog steeds mensen in een kleine caravan wonen nadat in 2005 hun huis verwoest is is te triest voor woorden!

We zijn uiteindelijk helemaal weer naar het eind punt gegaan met de Streetcar. En pffff....onze auto stond er nog en GEEN bekeuring. Goed gedaan dus. In dit gebied heb je veel kerkhoven. Deze zijn bekend om hun graven boven de grond. Dit is gedaan om het volgende: de combinatie van hoge temperaturen en een grote bodemvochtigheid zorgen voor problemen. Door de snelle ontbinding vulden de lijkkisten zich met gassen. Uit de vochtige, soms regelrecht natte bodem rezen de kisten op als ballen uit de golven. Daarom worden alle kisten bovengronds “begraven”.Hele families liggen dus op elkaar gestapeld, bovengronds. Een heel apart gezicht. Omdat het al avond was mochten we het kerkhof niet meer op, maar de foto's geven wel een goede indruk. Dus pap, alweer een stukje geschiedenis bij geleerd!

Voor het avond eten gingen we nar Appelbee's. We hadden op tv reclame gezien voor heerlijke salades en we waren weer toe aan iets gezonds.... ;-) Het was er erg druk en na 5 minuten wachten was er een tafeltje vrij. Het duurde een tijdje voordat de ober onze bestelling kwam opnemen. Daarna duurde en duurde het maar, op een gegeven moment kwam de ober vertellen dat er een groot privé feest in een gedeelte van het restaurant was en dat het in de keuken top drukte was. Excuses hier voor. Oké, kan gebeuren. Wij weer wachten. Het gekke was dat mensen om ons heen wel eten kregen, maar steeds moesten vragen om bestek... Op een gegeven moment kwam er een andere ober (vrouwelijke) en vroeg waar wij op wachten. Ja duh...op ons eten dus. Wat we dan besteld hadden. Dit gaven we door. Werkelijk, 2 minuten later kregen we onze salade. Maar....niet het bestelde knoflookbrood. Sorry sorry....ik kom het brengen. Even later kwam inderdaad het brood. Het lag op de kop in het mandje.......want.....boven kant zwart. Toen waren we er klaar mee. Wij weer klagen bij haar. Sorry sorry sorry...ik zal de manager er bij halen en ik haal nieuw brood. Het eten was heerlijk, het nieuwe knoflookbrood ook en daar kwam de manager. Super aardige man die ons hele verhaal heeft aangehoord. En hij had maar één conclusie...we hoefden N I E T S te betalen. Huh? Dat was niet onze bedoeling van het klagen! Toen we alles op hadden hebben we toch nog even voor de zekerheid om de rekening gevraagd, maar inderdaad, de rekening stond op NUL. Wouw...dat is nog eens service verlenen. We hebben de manager nog een keer persoonlijk bedankt en zijn gniffelend naar de auto gelopen hahha.

Moe en voldaan kwamen we op onze hotelkamer waar onze ogen al snel dicht vielen. Wat een stad dat New Orleans! (N O is moord hoofdstad nummer 1, maar zoals je merkt typ ik nog gewoon mijn verhaaltje.....lol)

Zondag:

Omdat het vandaag zondag is slapen we uit! Bij het ontbijt hadden ze zelfs in de warme hap afwisseling aangebracht. Het is zwaar bewolkt, dus we hebben geen haast. Uitgebreid met Anneke geskypt en België – Rusland gekeken. Begin van de middag fris en fruitig op stap. De hele omgeving inclusief N O ligt in moeras landschap. Grote gedeeltes van de snelwegen zijn aangelegd op palen. Mooi om te zien. Wij rijden naar een voormalige katoen plantage, waar ooit (eigenlijk niet eens zo lang geleden helaas) de Afrikaanse slaven aan het werk werden gezet. Indrukwekkende huizen, groot landgoed en de vele “bij-huizen”. Op zondag niet open maar we kregen een goede indruk. We hebben een stuk van de River Road gereden, die langs de Mississippi loopt maar door de hoge dijk niet te zien is. Na de overstromingen in 1927 zijn de dijken extra hoog gemaakt. We naderen N O weer en drinken koffie. We blijven verplicht zitten want het GIET!! Binnen no time staat alles blank. Na een tijdje zijn we het wachten zat en trekken toch een sprintje naar de auto. Op de highway wordt langzaam gereden en op diverse plekken horen en zien we ambulances, politie en brandweer. Wij vinden het slechte weer een goede smoes om eindelijk een Super Target binnen te gaan (groot warenhuis) en vermaken ons hier prima. Daarna toeren we nog wat rond en zetten dan de TomTom op een IHOP. Ik durf het haast niet te vertellen maar ook hier mag ik vanwege mijn verjaardag gratis eten....;-) Het smaakt weer prima en in de regen rijden we terug naar het hotel. We zien bij een hokje waar ze de vuilcontainers hebben staan wasbeertjes. Gisteren dachten we dat ook al maar omdat we overdag poezen zagen lopen dachten we dat we ons in het donker hadden vergist. Maar bij navraag bij de receptie bleek het te kloppen. Het enige wat ik zo grauw kon pakken was mijn telefoon dus heb snel wat gefilmd.... schreeuwt er een vrouw uit de auto... “Ma'am...they will bite you”. Maar daar geloof ik niets van! Ik vond het wel een cadeautje vandaag.

Maandag:

Wekker gezet, vroeg er uit en na een snel ontbijtje op pad. Vandaag gaan we naar onze laatste plek van de vakantie, namelijk Houston. Alleen wel met een tussen stop in Lake Charles. Dit ligt net over de helft van de route, een kleine 3 uur rijden. Hier willen we in de mall kijken of er een eettentje is met de tv op de sportzender, zodat we de wedstrijd Nederland – Chili kunnen zien. De snelweg vanaf N O liep weer mooi over wegen op palen. Blijft een machtig mooi gezicht al het moeras om ons heen. We waren mooi op tijd en liepen iets na 11.00 uur de mall in. Werkelijk overal in Amerika hebben ze tv's....behalve hier. Tsss. Wij nog na vraag gedaan, werden we verwezen naar de Mac of Starbucks, maar die hebben geen tv's of alleen afgestemd op een nieuwszender. Toen maar aan de koffie en via wifi een beetje teleteksten. Maar goed, dat hadden we ook wel een keer gezien. Met Anneke afgesproken dat ze ons per sms op de hoogte zou houden. Thanxxx Ann...;-)

Vlak na Lake Charles reden we de state line Louisiana – Texas over. Onze laatste staat en daarmee staat de teller dus op 8!!

Hoe dichter we bij Houston kwamen hoe donkerder het werd. En terwijl we Houston binnen reden begon het zo verschrikkelijk hard te regenen. Met de ruitenwissers op de snelste stand was het eigenlijk nog geen doen. Plus het feit dat Houston één van de drukste snelwegen ter wereld is (bron Wikipedia: in de top 12 van de hele wereld staat Houston er 3x in! Met 12 baans snelwegen) koste het me best wat concentratie om de Ford op de weg te houden. Maar om 15.15 uur parkeerden we netjes voor de Sleep Inn & Suites Airtex. Als afsluiter van de vakantie ook weer een super hotel. En je zou haast denken dat ik het er om gedaan heb bij het boeken want Jack in the Box ligt op loop afstand, maar niets is minder waar.

We hebben nog een beetje voetbal gezappt, koffie gedronken en er verscheen zo waar een waterig zonnetje. Daarom even een half uurtje in de hot tube gezeten, terwijl Jeroen met Jan via de app de wedstrijd nog eens evalueerde...;-)

's Avonds heerlijk gegeten bij de Cracker Barrel (restaurant and Old Country Store, where pleasing people with our delicious homestyle cooking & gracious defines our country spirit) en de rest van de avond hebben we eens fijn in onze woonkamer  door gebracht.

Dank weer voor de leuke en spontane reacties!

Liefs

J&M