Zillertal 2014 deel 1

Zondagmorgen 24 augustus ging om 4.00 uur de wekker. (Gisteren de 70e verjaardag van Tonnie al gevierd, vandaag officieel jarig.) Iets na half 5 reden we...op naar Hart im Zillertal.

Het eerste stuk ging super, lekker doorknallen op de A31 en ook op de A3 ging het snel. Na 2,5 uur ff een bakkie en een broodje. Helaas niet aan een picknick tafel maar in de auto want het regende iets. De hondjes er even uit en weer verder. Met name de laatste helft en ook in de omgeving van München veel file. Normaal gesproken draai ik mijn hand niet om voor zo'n "stukje" rijden maar de slechte nacht en mijn toenemende benauwdheid maakten het er niet beter op. Maar goed........op naar de frisse gezonde berglucht.

Om 14.30 uur waren we er. In één woord WOUW!! Wat een heerlijk groot appartement, voorzien van alle gemakken en dan die tuin/balkon...geweldig. En uitzicht op dal en de bergen aan de overkant. En super vriendelijke mensen. Er zat een hekje naar een trap beneden en toen de eigenaar onze hondjes zag wilde hij geen enkel risico nemen en maakte er een plankje voor zodat ze niet met hun koppie tussen de spijlen konden komen. Jeroen heeft alle spullen naar boven gesjouwd  (ik was al blij dat ik die paar trappen op kwam) en ik heb alles op de plek gezet en koffie gezet. Met koffie en onze laatste broodjes in de zon. H E E R L I J K. Nog even de ogen dicht gehad maar niet echt geslapen. Met de hondjes wat in de omgeving gelopen (heul erg stijl dus geen handige uitlaatplekken)

Soep, stokbrood en yoghurt als avond eten. We kunnen heerlijk onder een overkapping lang buiten zitten en genieten van het steeds donker worden en dus de duizenden lampjes die je dan aan de overkant ziet. Echt prachtig.

We houden het nog vol tot 23.00 uur!

Maandag 25 augustus:

Wat een nacht..........;-( Zo verschrikkelijk benauwd geweest. En ondertussen rochel en piep ik aan alle kanten. Ik heb pijn tussen de schouderbladen en ik zweet! Plat liggen lukt niet meer dus vroeg aan de koffie en in overleg. Zo kan ik geen vakantie vieren, laat staan dat ik zo nog 14 dagen door kom. Boehoe! Dus douchen en naar Fügen, op zoek naar een Apotheek. We hopen tegen beter weten in dat je zonder recept wat kunt krijgen.... Niet dus. Logisch ook. Ze leggen uit waar een huisarts zit en melden ons daar. Het gaat hier erg relaxed en we kunnen even wachten, we zijn zo aan de beurt. De arts hoort mijn verhaal aan en luistert uitgebreid naar mijn longen. We hebben wat moeite met het dialect maar we komen er uit. Hij is erg uitgebreid, zoekt wat dingen op de pc op, meet mijn hartslag enz. Hij wil een longembolie/longontsteking uitsluiten en mompelt nog wat over ziekenhuis als het niet beter gaat worden. Daarna kunnen we met recept naar de apotheek waar ik met 40 Prednison en 20 antibiotica (en maar € 28.00 lichter) buiten sta. Even langs de bakker voor broodjes en dan snel terug. Om half 12 zitten we buiten te ontbijten en kan ik beginnen met de eerste medicijnen. En het zijn net wonder tabletjes, na een half uur voel je al verlichting.  

We doen wat kalm aan, ik kom wat bij gelukkig en besluiten om naar Jenbach te rijden waar een Lidl zit. Ook halen we even een folder van de stoomtrein die ons naar de Aachensee kan brengen. We rijden de heenweg ons dorpje uit via de panoramastrasse door de bergen en terug over de grote weg. Hier zit een Mac en eten we even een ijsje.

Jeroen maakt heerlijke spaghetti carbonara, ik kan mijn 2e portie medicijnen innemen en we laten nog weer de hondjes uit.

Pff....wat een klaag dag he? 

Dinsdag 26 augustus:

Ik was kapot en viel dus snel in slaap. Wel heel vroeg wakker en daarna half recht op wat gedommeld. Maar er zit verbetering in. We klungelen de hele morgen thuis. We zijn zo blij met dit appartement, tuin en uitzicht. Kunnen we hier niet wonen? Aan het begin van de middag rijden we naar Alpbach (half uurtje) wat bekend staat als HET bloemendorp van Tirol. Het is inderdaad erg mooi. We zitten even op een terrasje, lopen wat in het dorpje rond en besluiten om nog 10 minuten verder te rijden naar Rattenberg. Het dorp van het glas blazen, kaarsen en sieraden. Vorig jaar nog leuke sieraden gekocht, nu niets. Als Toos Werkeloos / startende ondernemer moet je toch op je centen letten haha.

Op de terugweg even bij een toerist office geweest en een grote souvenirwinkel bezocht waar we een nieuw koetje kochten voor onze verzameling. Ondertussen regende het steeds en tussen de buien door hebben we de hondjes uitgelaten. Beneden in het dorp loopt er een vlakke weg langs de Ziller. Dat is een prima uitlaat plek. 

Jeroen kookt vanavond Oostenrijkse Bratwurst, aardappelsalade en verse sla.  Waar vindt je tegenwoordig nog zo'n man? Ook nu weer buiten eten.

De rest van de avond lezen we, kijken we tv (geen Nederlandse zenders) en internetten wat. Het internet was erg slecht en dat vinden de eigenaars erg vervelend. Nu hebben wij hun wifi ontvanger in de woonkamer. Dus volgens ons hebben zij zelf nu niets. Een beetje ongemakkelijk voelt dat wel!

Mijn benauwdheid is een stuk beter, de pijn tussen de schouderbladen is hanteerbaar, maar er zit een vaag soort van beklemming op mijn borst.  WTF heb ik?

Woensdag 27 augustus.

Een prima nacht. YES. We ontbijten lekker buiten, lezen nog wat en gaan douchen.We rijden eerst naar Mayrhofen. Een erg leuke plaats, een half uur verder het dal in. We proberen de auto te parkeren, maar kunnen geen schaduwplek vinden. Er is ook geen parkeergarage dus we gaan verder. Terwijl we de plaats uit rijden regent het, dus helemaal prima. We gaan wel een keer zonder hondjes terug. Nu begint het leukste gedeelte! We rijden een tolweg op. Mooie haarspeldbochten, mooie uitzichten, tunneltjes en als einddoel een stuwmeer, de Schlegeis Stausee. We wandelen er wat rond, we eten een hapje (praten met de eigenaar die goed Nederlands kan en getrouwd is met een Nederlandse) en lopen over de stuwdam. Zie de foto's hoe mooi.

Op de terugweg gestopt bij een snel stromend beekje. Zo super gaaf dat Yill hier steeds los kan lopen. Ze dendert door het water, rent door het hoge gras en rent tussen mij en Jeroen heen en weer. Wat genieten we van haar. En ze doen het ook zo geweldig goed samen!

Einde van de middag zijn we thuis en zitten in de zon. En bespottelijk......het was gewoon te warm haha. We borrelen in de schaduw en Jeroen kookt weer. En na een ommetje met de boys lezen we de rest van de avond.

Donderdag 28 augustus:

Ook nu een redelijk goede nacht.  We ontbijten in bed, gaan douchen en laten de honden uitgebreid uit. Vandaag gaan we zonder Youp op pad. Hij is altijd zo lastig met andere honden dat het niet altijd een lolletje is om ergens met hem te zijn waar ook veel andere honden zijn. En voor hem is het na deze dagen ook heerlijk om eens ongestoord (lees Yill die wil klieren) te kunnen slapen/liggen. En natuurlijk is het voor Yill leuk om eens alleen met ons te zijn. Maar eerst voor controle terug naar de dokter. Hij hoort gelukkig niet veel gepiep meer maar drukt me wel op het hart om me niet te veel in te spannen (dat kwam wel goed zei Jeroen lachend) en beslist thuis naar de dokter te gaan. De pijntjes voor en achter zijn niet weg.

We rijden weer richting Mayrhofen en nemen nu de afslag naar Tux. Hier drinken we een cappu op een terrasje en rijden dan verder naar de Hintertuxer gletsjer. Hier kopen we de kaartjes en gaan met 3 verschillende kabelbanen naar de top. We zitten dan op 3250 meter. Hier ligt volop sneeuw en er wordt ook volop geskied. Het is zo prachtig hier...niet normaal. We lopen door de sneeuw, Yill haar eerste sneeuw en we gooien sneeuwballen naar haar die ze op wil eten. We zien de wolken voorbij trekken, zo apart, zo zie je de bergentoppen, zo zie je bijna niets. We dalen we met één kabelbaan weer af en gaan op het terras zitten. Wat kan ik nu nog meer zeggen dan mooi, wouw, prachtig, gaaf? AMAZING misschien. We eten een broodje en genieten. En wat relaxed om hier met Yill alleen te lopen!

Uiteindelijk gaan we weer naar beneden en lopen nog weer naar zo'n leuk watertje. De koeien staan ons dom aan te kijken...waar hebben jullie nou zo'n lol om.

We zijn tegen 16.00 uur thuis, dan zijn we weer compleet. Youp rekte zich eens lekker uit haha, ik denk dat hij net wakker was. We drinken koffie en terwijl Jeroen wederom kookt zet ik alle foto's op de laptop en check wat mail. (ieder z'n taak hihi)

Na het eten moesten de hondjes toch nog even goed uit, dus de auto in. Ik bedacht dat als we de berg maar hoog genoeg op zouden rijden, we vanzelf wel een vlak stuk zouden tegen komen. Dat viel tegen maar de route was prachtig. Gelukkig weinig verkeer want die bergweggetjes zijn net breed genoeg voor 1 auto.

Vrijdag 29 augustus.

Waarom word ik nou wakker met een verschrikkelijke pijn tussen de schouderbladen? Pfff..........ik wil niet klagen maar wat voel ik mij K U T. We komen langzaam op gang en Jeroen wil graag een stuk hard lopen. Hij rent naar het dorp en ik volg 20 minuten later. We ontbijten bij een conditorei in de zon (matig ontbijtje voor veel geld) en lopen nog wat door het dorp.

Terug in het appartement nog wat geslapen en gelezen. Om de zinnen wat te verzetten zijn we naar de berg aan de overkant gereden om eens in Hoch Fügen te kijken. Ook weer een leuke route, zelfs via een "wild-weide" waar de koeien dus gewoon los lopen. Ik weet niet wie hier altijd blijer van wordt, Youp of ik, alleen Youp joelt de hele auto bij elkaar en ik niet... ;-) We rijden helaas de route gedeeltelijk in de regen.

Bij het appartement zitten we fijn onder de overkapping en de zon breekt door. Heerlijk! Terwijl ik languit lig zorgt Jeroen alweeeeeeeeeeer voor het eten. Hij vindt het zo leuk om in de vakantie te koken, ik hou hem niet tegen!

Na het eten ga ik in bad. Ik ben weer wat bijgekomen. Op naar een goede dag morgen!