Zwitserland en Italië deel 6 ( sept 2020)

Woensdag 2 september 

Vandaag slapen we een beetje uit, lezen nog wat in het zonnetje op het balkon en gaan dan op pad.

We doen als eerste het Martello dal aan. Één van de zijdalen vanaf de grote weg tussen Prad en Merano. De grote weg is een B weg met onwijs veel verkeer. Gelukkig is het na de afslag rustig en zien we een mooie plek voor koffie. Het is inmiddels 21C, heerlijk toch. Ook de hondjes hebben het weer goed naar hun zin.

We klimmen verder omhoog en zien de mega stuwwand. Daar achter ligt het Lago Gioveretto mooi blauw te wezen. We rijden via prachtige kort op elkaar volgende haarspeldbochten naar het laatste stukje.

Het meer op zich is wel aardig, we zijn waarschijnlijk verwend want we hebben heel wat mooiere gezien...

Het hele dal staat vol met fruitbomen en aardbeienplanten.  We zien diverse winkeltjes die "producten van de boer" aan bieden en bij restaurants staat op elk bord wel iets met aardbeien 🍓🍓 Dat kun je gewoon niet negeren...😉 Jeroen neemt een bauern platte en ik natuurlijk de kaiserschmarrn MET aardbeien.... het was super lekker 😋 

Nu we toch al zo'n eind het dal in zijn, gaan we verder naar Merano. Dat is nog maar 25 km verder. Maar man man... wat een K route met K drukte.... zo gaat de lol er wel af. Maar nu keren we ook niet meer om. De auto gaat in de parkeergarage en we lopen even de binnenstad in... nee... dit voelt niet goed. Het is echt veel te druk. Veel mensen lopen wel met een mondkapje op, maar afstand is er niet. We gaan snel weer terug. Ook kon, vooral mij, die hele binnenstad niet zo bekoren. 

Op weg naar huis, natuurlijk weer via diezelfde K route 🤪, doen we nog even wat boodschappen bij de Spar en zijn om 19.00 uur weer thuis. We zitten allebei nog best wel vol, we houden het bij een cup-a-soup en crackers. Via de app maken we voor morgen met R en A een leuke afspraak. 

Donderdag 3 september 

Wat vliegt de tijd... niet normaal... Het is prachtig weer, we lopen weer heel vroeg buiten en zien de hertjes aan het einde van de weg oversteken. Altijd mooi. In bed een kop koffie en dan heb je dit uitzicht....

We kunnen voor het eerst hier buiten ontbijten en genieten van het uitzicht en de zon. Dat houden we best een tijd vol... best lekker even niets moeten!

Aan het begin van de middag maken we een mooie wandeling door het dorp. We zitten hier op 1900 meter hoogte, daar hebben we toch allebei een beetje last van... de lucht is ijl waardoor je toch wat minder goed zuurstof in kunt ademen.

R&A appen dat ze weer terug zijn en komen bij ons even koffie drinken. Dan gaan we samen midgetgolfen. We hebben echt vreselijk gelachen, het was spannend wie zou winnen en het was af en toe zelfs de vraag of we het zouden halen voor sluitingstijd 🤣🤣🤣. En dat allemaal in deze prachtige omgeving met alleen maar zon. Wat een top middag!! En the winner is..... Rob 💪🏆🎖🏅🥇🥈🥉

We sluiten af met een ijsje en gaan dan ieder een andere kant op. 

We koken nog 1 keer zelf, we maken een lekkere pastasalade. We willen niet de hele avond op de bank hangen, dus rijden we met de hondjes naar het einde van het dal (2 km) en wandelen daar langs het water. In de verte spotten we een paar yaks ( of jaks) uniek voor deze omgeving. Die dieren zijn door de bekende bergbeklimmer annex bergwandelaar Reinhold Messner meegenomen vanuit Centraal-Azië en hier vrijgelaten. Het is 7 C nu en het voelt heerlijk!! 

Vrijdag 4 september 

Om 10.30 uur stappen we bij R&A in de auto en rijden in een dik kwartier naar Strafoi ( ligt op de route naar de Stelviopas, net voordat het echte bochtenwerk begint) Hier gaat een onwijs lange stoeltjeslift naar boven. Het weer is weer top😎 en 20 minuten lang is het genieten! En boven heb je echt een prachtig zicht op het Ortle gebergte en op de top waarvan je uit de Stelviopas ook omhoog kunt. Uiteraard beginnen we met koffie, we laten ons even leuk op de foto zetten

en maken een klein wandelingetje. Je hoort het hoge fluiten van de Murmeltiere, R&A weten vd vorige keer dat ze hier veel zitten. Met heel veel geduld zien we er één uit z'n nest komen.

Video: Jaaa, 1 Murmeltier te zien

We wachten nog geduldig maar veel meer dan dit wordt het niet. Geeft niks, alleen al hier te zitten was zo fijn. De rust, de zon, de uitzichten, het gezelschap😉, wat wil je nog meer. 

Terug op het terras eten we wat,  kletsen we wat en kijkt Rob of er nog naakte vrouwen liggen te zonnen....🤪

en gaan dan in 20 minuten tijd weer naar beneden. Dat is natuurlijk nog mooier omdat je zo een fantastisch uitzicht hebt.

We rijden nog even terug naar Prad waar we even wat boodschapjes doen voor morgen onderweg. Als we om 16.00 uur in Sulden terug zijn genieten we voor de laatste maal samen op een terrasje. Rob en Annelies super bedankt voor alle gezelligheid samen. 

Zaterdag 5 september 

Arrivederci bella italia, om iets voor 8 uur rijden we Sulden uit.

Na 10 km kom je op de doorgaande weg naar de Stelviopas en het is al druk! Een klein uurtje later staan we op de bij ons bekende parkeerplaats bij de Reschensee. En O M G .... WAT GAAF!

Doordat de zon zo mooi schijnt en het windstil is, weerspiegelt het torentje prachtig in het water. Wat een geluk dat we dit treffen zeg. We doen gelijk maar ff een bakkie ☕

Aan het einde van het meer, in Reschen rijden we nog even naar het water toe.

Video: Reschensee

Ook al zo mooi. Wat is dit toch elke keer mooi. We spreken af dat dit echt niet de laatste keer is dat we hier zijn!! 

We rijden verder en rijden dan Oostenrijk binnen. In Imst kiezen we er niet voor om de Fernpaß te gaan rijden ( meestal mega druk, al lijkt het nu mee te vallen) maar gaan via de Hahntennjoch, ook een mooi bergpas die uit komt in het Bachtal. Op de top weer tijd voor ☕

Voor ons allemaal bekend gebied maar daarom niet minder mooi. Ik wist nog van die leuke houtsnijwerken en nu stonden er om de hoek ook nog apen.

Dan draaien we het Tannheimertal in en in Grän gaan we rechts richting Pfronten. En dan weet ik het weer, dat is die route met die los lopende koeien.....🙆‍♀️🙆‍♀️🙆‍♀️🐄🐄🐄 Het is trouwens verbazingwekkend druk overal, dus op de plek waar we een paar jaar geleden foto's maakten was geen plek vrij. Gelukkig ziet Jeroen verderop wat en zijn we daar alleen. Ons pupke kan het water in, ik zelf ook😉 We lunchen hier en kunnen ons geluk gewoon niet op. Wat een gave route! 

Video: leuke lunch plek

Net na Pfronten draaien we rond 13.00 uur de A7 op en om 18.00 uur zijn we in ons hotel H+ hotel Frankfurt airport west.

We laten de 2Y's uit. Die moeten ook alles maar goed vinden hè... zo lief😍 De kamer is klein maar prima. In het plaatsje zelf zitten diverse restaurants en eten we ons heerlijke laatste avondmaal. 

Vanaf morgen back to normal 😔😔 

Morgen na het ontbijt dus naar huis, zo'n 4 uurtjes rijden nog. 

Eind conclusie:

Het was allemaal FANTASTISCH.  Het begin in Zwitserland was zo mooi! Het hotel niet zo, maar paste in ieder geval binnen ons budget😉 Het Comomeer boven verwachting leuk, zoveel gezellige stadjes daar, uiteindelijk ook een fantastisch appartement. Een hele centrale ligging voor zoveel leuke uitstapjes. Sulden was ook prachtig, een heel pittoreske plaatsje. Maar het ligt (voor ons iig omdat wij niet dagen wandelen) niet heel centraal. Maar we hebben daar erg leuke dingen gezien en gedaan en het vooral heel gezellig gehad met Rob en Annelies! En we troffen het natuurlijk ook enorm met het weer 😎☀️🌝 Totaal gereden km's: 3323 

Al met al prijzen we ons zelf gelukkig dat we deze fantastische vakantie in corona tijd hebben gehad! 😷

Dank voor het mee lezen en de leuke reacties! 

J&M 💏